26/12/2011

ΜΠΕΣΤ ΘΙΝΓΚΣ ΙΝ ΛΑΪΦ ΑΡ ΦΡΙ!

Το κρύο δεν πτόησε κανέναν! Ούτε αυτούς που τρέξαν ούτε αυτούς που ήρθαν να επισκευθούν το Θέατρο Εμπρός, Μας χαροποιεί που ακόμα και πριν από εμάς μια άλλη γιορτή έδινε το στίγμα της σε αυτό τον ιστορικό και ανανεωμένο χώρο.
Πολλά ευχαριστώ στην Κίνηση Μαβίλη (κλικ) για την φιλοξενία στο Θέατρο.
Πολλά ευχαριστώ και σε εσένα που ήρθες να τρέξεις και να χορέψεις σε αυτό τον χώρο.
Ευχαριστούμε επίσης τον Abend και Mr Soundproof για τις ωραίες μουσικές, όλα τα παιδιά που περίμεναν στα checkpoint και όλους όσους βοήθησαν στην οργάνωση.

Όλη η κατάταξη και φωτογραφίες σε λίγες μέρες.

 3 πρώτοι:
1. Μάριος
2. Runner
3. John Mour

3 πρώτες:
1. Σοφία Σκέτο
2. Εύα
3. Ιλιάνα Καταλίνα

Ειδική μνεία: Γκυ 

Μr Soundproof, Espeekay, Abend 
Μάριος πρώτος στον δρόμο, Πάπι πρώτος στην πίστα!
 

23/12/2011

3,2,1... ΑΛΚΟΤΕΕΕΕΕΣΤ!

thanx to Ηλιος Σελήνη
Παληκάρια και γοργόνες! Μην φοβάστε με τις τελευταίες βροχές, εκείνο το βράδυ θα έχει στεγνό αλλά κρύο καιρό. Για αυτό τον λόγο το checkpoint "champagne mojito" το γυρίσαμε σε "3άρι κονιάκ κηδείας". 
Kρίμα ρε γαμώτο, τέρμα τα εξωτικά καλοκαίρινά ποτά, ήρθε ο χειμώνας της κρίσης!

19/12/2011

ΚΡΙΣΤΜΑΣ ΦΕΣΤΙΒΙΤΙΖ


ΓΙΟΡΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χριστούγεννα φέτος και νιώθουμε κερδίσμένοι! Φέτος το πλαστικό δέντρο της γιορτής της κατανάλωσης δεν θα στολιστεί στην πλατεία Συντάγματος. Ένα άλλο δέντρο φυτρώνει όμως στο κέντρο ή θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι θα είναι έτσι. Στο θέατρο Εμπρός γίνεται ένα όμορφο πείραμα, μια κατάληψη "ανοιχτή" με σαφείς και δημουργικές κατευθύνσεις και μας χαροποιεί το γεγονός ότι μέσα στην γενική κατήφεια κάποιοι βρήκαν το κουράγιο να πάρουν τα ηνία ενός παρατημένου αλλά τόσο ιστορικού χώρου και να το γεμίσουν με κόσμο και ανεξάρτητη τέχνη καθημερινά.
Έλα λοιπόν και εσύ να δεις από κοντά το θέατρο στην γιορτή της ομάδας λόκαλ/athens με ένα βραδυνό alleycat race και ένα πάρτυ μέχρι αργά!

 PARTY
DIY soundsystem
DJs: Mr Soundproof, Espeekay, Apend
Φέρε τα ποτά σου (BYOB), πάγο/ ποτήρια θα βρεις εκεί.
Ο χώρος είναι αυτοδιαχειρηζόμενος, σεβάσου τους κανόνες του:
  1. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
  2. ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ/ ΠΟΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΠΑΡ
  3. ΟΧΙ ΓΟΠΕΣ ΚΑΤΩ
  4. ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΤΙΣ ΜΠΛΕ ΣΑΚΟΥΛΕΣ (ΟΧΙ ΓΟΠΕΣ)
  5. ΚΡΑΤΑ ΤΙΣ ΚΑΦΡΙΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ RACE

photo: Peter DiAntoni

ATHENS ALLEYCAT RACE
ΑΛΚΟΤΕΣΤ
Registration 22:00 – εκκίνηση 23.00
2 ευρώ συμβολική συμμετοχή

Είσαι λόκαλ? Έλα να συμμετάσχεις στον απόλυτο ποδηλατικό σουρεαλισμό, στη γιορτή της απελευθέρωσης από το αυτοκίνητο:

KYΡΙΑΚΗ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2011
ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ, Ρήγα Παλαμήδου 2, Ψυρρή

στις 21:00
 Χωρίς Χορηγό! Χωρίς Άδεια! Χωρίς Βενζίνη!

17/12/2011

SPOKED!: Ο ΧΑΡΤΗΣ

Κατά την διάρκεια του πολιτιστικού τετραήμερου για το ποδήλατο Bicycle Film Festival έγινε σε πολυχώρο του κέντρου η έκθεση SPOKED!, στην οποία συμμετείχαμε ως ομάδα περισυ με το έργο "Καταγραφή 2007-11". Την έκθεση φέτος επιμελήθηκε ο Γιάννης γνωστός και ως John Moor, αθλητής ποδηλασίας, μέρος του project λόκαλ/athens και εικαστικός. Η επιμελητική του προσέγγιση συγκέντρωσε μια σειρά αφηγήσεων και εικόνων με αφετηρία το ποδήλατο επικεντρώνοντας σε θέματα που αφορούν τις ποδηλατικές πρακτικές, τις κοινωνικές σχέσεις που αναπτύσσονται γύρω από το ποδήλατο καθώς και την φύση του όχι μόνο ως μέσου μετακίνησης αλλά και ως πλατφόρμας κοινωνικής σκέψης. 

"Η σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και πρακτική οφείλει να βρίσκει τη θέση της μέσα στους νέους τόπους επικοινωνίας συλλογικών μηνυμάτων και το ποδήλατο αποτελεί σημείο συνάντησης αυτών και πολλών άλλων πραγματώσεων", έγραφε ο John Moor στο δελτίο τύπου και κατά την γνώμη μας το έργο το οποίο συγκέντρωσε την ουσία αυτής της πρότασης ήταν ο χάρτης. Μια απλή μαυρόπασπρη εκτύπωση του ευρήτερου λεκανοπεδίου της Αττικής και 3-4 χρωματιστοί μαρκαδόροι για να σημειώσεις την αγαπημένη σου διαδρομή, προπόνηση, εμπειρία, βόλτα η καθημερινή μετακίνηση. Η διάδραση του επιμελητή με τους ποδηλάτες μέσω αυτού του πολύ απλού "έργου" πέτυχε απολύτως, όπως μαρτυρούν και οι φωτογραφίες θυμίζοντας μας έντονα την λογική της προσωπική επαναχαρτογράφησης της πόλης μέσω του ποδηλάτου.

Στην έκθεση συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: Arbit City Group, GPO crew, Aρχείο ΕΟΠ, Γιάννης Καλύβας, Ηλίας Μερτής, Βαγγέλης Παράβας, Ευθύμης Κosemud Σανίδης.


16/12/2011

ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ

Τον τελευταίο καιρό στο θέατρο Εμπρός γίνεται ένα όμορφο πείραμα. Μια κατάληψη "ανοιχτή" με σαφείς και δημουργικές κατευθύνσεις μας χαροποιεί που μέσα στην γενική κατήφεια κάποιοι βρήκαν το κουράγιο να πάρουν τα ηνία ενός παρατημένου αλλά τόσο ιστορικού χώρου. Από καιρό σκεφτόμασταν μια δράση με κάποια άλλη ομάδα για τα Χριστούγεννα και χθες επισκευθήκαμε την Κίνηση Μαβίλλη η οποία "τρέχει" την κατάληψη δημιουργίας στο θέατρο Εμπρός. Μιλήσαμε και καθώς ήμασταν εκεί βρεθήκαμε σε μια ατμόσφαιρα που μας θύμισε λίγο άλλες εποχές, την κατάληψη της Λυρικής ίσως και αποφασίσαμε να κάνουμε μια δράση εκεί. Προς το παρόν παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες και τσέκαρε σε μερικές μέρες τις λεπτομέρειες για το άλλευκατ και το πάρτυ. 

Για την Κίνηση Μαβίλλη κάνε κλικ εδώ


05/12/2011

CRITICAL MASS RIDE


To Critical Mass Ride είναι η πρώτη μαζική αλλά και σημαντικότερη παρουσία ποδηλάτων ως γκρουπ στο δρόμο. Ξεκίνησε το 1992 στο San Francisco και αποτελεί παράδοση σε εκατοντάδες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Στην Αθήνα γίνεται κάθε πρώτη Δευτέρα του μήνα με σημείο εκκίνησης το Σύνταγμα στις 18.00. Το CMR δεν είναι μια βόλτα, είναι η κοινή μας δράση για δικαίωμα στους δρόμους της πόλης που ζούμε.
Ενισχυσέ το!

02/12/2011

NEA ΓΕΝΙΑ/ ΓΕΡΑΣΜΕΝΑ ΗΘΗ

Τον τελευταίο καιρό μεγάλη κουβέντα έχει γίνει για το εντυπωσιακού μεγέθους graffiti το οποίο έγινε στην υπόγεια διάβαση κοντά στον σταθμό Αγίου Ελευθέριου στα Πατήσια. Προκειται για το πρόγραμμα "Γέφυρες", μια συνεργασία της street art ομάδας Carpe Diem και της ΓΓΝΓ με στόχο να παρέμβει εικαστικά σε υποβαθμισμένες περιοχές ενώ σε συνεργασία με τους οικείους δήμους, θα υπάρξουν και παρεμβάσεις για τη λειτουργική αναβάθμιση των χώρων, όπως έργα αποκατάστασης της ηλεκτροδότησης των γεφυρών, των πεζοδρομίων, και των τοιχίων που έχουν υποστεί ζημιές.
Το ποδήλατο πια έχει γίνει το hit των καιρών, οπότε δεν μας κάνει εντύπωση ότι αυτό είναι το θέμα της εικαστικής παρέμβασης στην γέφυρα Σαρανταπόρου. Ούτε μας κάνει εντύπωση ότι η ΓΓΝΓ διάλεξε μια ομάδα ταλαντούχων και έμπειρων τοιχογράφων για αυτό το project. Όση κριτική θα μπορούσε βέβαια να κάνει κάποιος στο εικαστικό κομμάτι το σημαντικό είναι προς ποια κατεύθυνση εστιάζεται αυτή η εξωστρέφεια της πολιτείας.
Έχετε προσπαθήσει να πάτε ποτέ στα γραφεία της ΓΓΝΓ με το ποδήλατο? Έχετε δει ποτέ κανένα διευθυντικό στέλεχος της ΓΓΝΓ να πηγαίνει στο meeting του Υπουργείου με το ποδήλατο? Όχι ε? Ίσως και να μην το δείτε ποτέ. Όσο και να αλλάζει η βιτρίνα τα ήθη και η νοοτροπία δυστυχώς δεν αλλάζουν εύκολα. Αν θα πάτε μια βόλτα μέχρι την πόρτα της ΓΓΝΓ θα βρείτε την γνωστή κατάσταση με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια στο πεζοδρόμιο και τον security κέρβερο να σου φέρεται σαν μικρό παιδάκι επειδή καβαλάς ποδήλατο.
Όχι η διάδοση της χρήσης του ποδηλάτου δεν αφορά τους υπαλλήλους της ΓΓΝΓ ούτε και αυτούς που την επισκέπτονται οπότε πάρκινγκ ποδηλάτων (μόνιμα στο δρόμο θα προτείναμε εμείς) δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Το φλερτ της πολιτείας φτάνει μέχρι την μπογιά και το graffiti. Ούτε πρόκειται να δείτε ποτέ κάποιο διευθυντικό στέλεχος να καβαλάει το ποδηλατό του στην δουλειά. Αυτό είναι για άλλους.
Κλείνοντας, όσο βλέπουμε τέτοιες ενέργειες όσο καλοδιάθετες είναι από την πλευρά των καλλιτεχνών δεν μπορούμε να μην σκεφτόμαστε τον απόλυτο τοίχο που προσκρούουν οι προσπάθειες του ευρύτερου ποδηλατικού κινήματος.
Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει η πολιτεία σε σχέση με την χρήση του ποδηλάτου στις πόλεις είναι, επαναλαμβάνουμε, προς 2 κατευθύνσεις: lifestyle και υποδομές.
Μερικά από αυτά θα μπορούσαν να είναι: Θα με βλέπουν με μισό μάτι οι συνάδελφοί μου στην δουλειά αν ποδηλατώ μέχρι εκεί? Αν ως διευθυντής ποδηλατώ δίπλα στον υφιστάμενο υπαλληλό μου που πάει με το αμάξι? Υπάρχει χώρος να κλειδώσω το ποδήλατό μου με ασφάλεια? Υπάρχει χώρος να αλλάξω, ίσως και να κάνω ένα ντους πριν μπω στο γραφείο? 
Θα κοιτάει ο security τα κλειδωμένα ποδήλατα ή πέρα βρέχει?
Μέχρι στιγμής, ακόμα και αυτά τα πολύ απλά πράγματα μένουν όχι απλά αναπάντητα από την πλευρά της πολιτείας αλλά και εκτός σκέψης. Πολύ φοβόμαστε ότι οι ποδηλάτες δεν περιμένουν από την πολιτεία κε Γενικέ να πάτε μια φορά στο freeday αλλά να κάνει η πολιτεία καινοτόμες ενέργειες, βαθιές τομές στην βαλτωμένη νοοτροπία της χώρας, και θα σας προτείναμε να ξεκινήσετε από μέσα προς τα έξω.  

Με αγάπη...

14/11/2011

ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΒΙΛΗ: ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ

φωτο: xilaren
Το θέατρο Εμπρός υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους χώρους τέχνης και θεάτρου στο κέντρο της Αθήνας.  Ως κτίριο αποτελεί μνημείο νεότερης αρχιτεκτονικής, η διαμόρφωση του θεάτρου δε έγινε από τους σημαντικούς αρχιτέκτονες Τάκη Φραγκούλη και Αντώνη Δαγκλίδη και υπήρξε ιδιαίτερα αξιόλογη αντέχοντας στο πέρασμα του χρόνου. Ως χώρος υπήρξε πόλος έλξης καλλιτεχνών, ηθοποιών και λογοτεχνών. Στην πιο δημιουργική περίοδο άνθρωποι όπως οι  Ρ.Οικονομίδου, Δ.Καταλειφός, Γ. Κέντρος και Τ.Μπαντής έζησαν και δημιούργησαν εδώ.

Με απαρχή αυτό το ΣΚ το Εμπρός ξαναζωντανεύει σε ένα πείραμα ομαδικότητας και συμμετοχικότητας οργανωμένο από την Κίνηση Μαβίλη (κλικ).

"Σήμερα 11 Νοεμβρίου 2011 μπαίνουμε στο Εμπρός - χώρο ανεκμετάλλευτο από το Υπουργείο Πολιτισμού- με σκοπό να το επαναλειτουργήσουμε με ίδια μέσα. Η δράση αυτή υπαγορεύεται από την απουσία ενός χώρου για τις παραστατικές τέχνες που να προτείνει νέα μοντέλα δημιουργίας, έρευνας και ανταλλαγής, απεγκλωβισμένου από τις αναγκαιότητες της αγοράς και τους συνεπαγόμενους συμβιβασμούς που ορίζουν το καλλιτεχνικό τοπίο. Στόχος κι επιθυμία μας είναι η αναζήτηση ενός μοντέλου λειτουργίας πολιτιστικού χώρου. Η αρχική πιλοτική μας πρόταση περιλαμβάνει προγραμματισμό 12 ημερών με καίριες δράσεις θεωρητικού και πρακτικού χαρακτήρα από καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών και θεωρητικούς. Εστιάζουμε στην διαδικασία της δημιουργίας και όχι στο αποτέλεσμα, στην ανταλλαγή και συνάντηση καλλιτεχνών, στην έρευνα σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Ευελπιστούμε, σε βάθος χρόνου, στη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη ενός σύνθετου πολιτιστικού τοπίου.

06/11/2011

STREET JUSTICE

ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΜΑΧΑΤΜΑ


Ξημέρωνε κ' ήτανε κ' οι δυο τους
ασπροντυμένοι.
Κελαηδούσε απ' όξω ο τόπος. "Τα πουλιά"
ψιθύρισε ο Μαχάτμα.
Ο Λένιν χαμογέλασε καλόκαρδα διορθώνοντας.
"Μυδράλια".

Νίκος Καρούζος
"Λένιν και Μαχάτμα"

εικόνα και υπενθύμιση από εδώ

04/11/2011

ΑΘΗΝΑ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ

Απόψε στο Αίθριο Αβέρωφ, Πολυτεχνείο στις 7.00 εκδήλωση συζήτηση για ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα το οποίο άπτεται του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού πόλεων. Το "Αθήνα  Ανοχύρωτη Πόλη" υπήρξε ένα κλασικό πια κείμενο το οποίο γράφθηκε λίγο μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1974 από μια ομάδα φοιτητών της αρχιτεκτονικής, μέσα στην οποία συμμετείχε και ο κος Βλαστός ο γνωστότερος αρχιτέκτων ο οποίος μίλησε για ποδηλατόδρομους στην Ελλάδα και φλέρταρε σοβαρά με την εξουσία επί υπουργείας Μπιρμπίλη. Το κείμενο τότε προσπαθούσε να αναλύσει την σχέση πολεοδομίας και αρχιτεκτονικής με τα συγκρουσιακά στρώματα και τις κοινωνικές τάξεις.

Μετά από 30 χρόνια ένα νέο κείμενο γράφθηκε δίνοντας μια χωρική ανάλυση της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008

Πολυτεχνείο, αίθριο Αβέρωφ
Παρασκευή 4 Νοέμβριου 2011 στις 19.00

Με την στήριξη του Αυτοδιαχειριζόμενο Στεκιού Αρχιτεκτονικής

"Το κείμενο επιχειρεί μια περιπλάνηση στην αθηναϊκή μητρόπολη πριν και κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 2008, επιδιώκοντας να φωτίσει εκείνες τις πλευρές που πυροδότησαν τις δεκεμβριανές συγκρούσεις. Αντιμετωπίζει τον χώρο ως παράγωγο ανθρώπινων σχέσεων και τις πόλεις ως χώρους συνύπαρξης που μπορούν να λειτουργήσουν ως πεδία αντίστασης και διεκδίκησης της καθημερινής ζωής. Μέσα από μια περιήγηση στα ιδιαίτερα πολεοδομικά χαρακτηριστικά της Αθήνας παρουσιάζει τη χωρική εξάπλωση των συγκρούσεων ερευνώντας τη σχέση του αστικού χώρου με τα συμβάντα των ημερών και τις μετέπειτα παρακαταθήκες τους στον ιστό της πόλης. Στην πραγματικότητα, αυτό που ανέδειξε ο Δεκέμβρης του 2008 είναι πως όπου υπάρχει καταπίεση θα υπάρχει και αντίσταση, όπου υπάρχει βία θα υπάρχει και αντιβία, όπου υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχει αγώνας για ζωή και τότε ο θάνατος δεν θα έχει πια εξουσία."

Εκδόσεις urban anarchy
http://urbananarchy.gr/

FOUND PHOTOGRAPH v20

27/10/2011

ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ


Καθώς αρχίζει η Μπιενάλε Τέχνης της Αθήνας με τίτλο "Μονόδρομος" και το λόκαλ/athesn e-mail δέχεται δελτία τύπου το θέμα που προέκυψε με το τηλεοπτικό σποτ του Γιώργου Ζώη για την έκθεση κλέβει την παράσταση. Από την δική μας πλευρά η κριτική δεν έρχεται σε σχέση με την λογοκρισία που έκανε η ΕΡΤ στην ίδια την διοργάνωση που χορηγεί αλλά περισσότερο σε σχέση με την αστοχία των περισσοτέρων δράσεων να παρουσιάσουν μια contemporary πραγματικότητα σε μια πόλη που τα γεγονότα με τους αφανείς καθημερινούς πρωταγωνιστές να τρέχουν γρηγορότερα από την "πρωτοπορία".

Τόσο απλά, αν δει κανείς το spot του Ζώη, καταλαβαίνει ότι η Δημόσια Τηλεόραση σε μια μαύρη περίοδο για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες συνολικά δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, τη στιγμή μάλιστα που ελέγχεται απόλυτα από την κεντρική εξουσία.

Η προσπάθεια του κατεστημένου της τέχνης και συγκεκριμένα της αγοράς της τέχνης να παρουσιαστεί ως street, underground και εφήμερη σε σχέση με τα γεγονότα πέφτει για μια φορά στο κενό αν και η επιμελητική προσπάθεια της Bienale αυτή την χρονιά είναι πολύ πιο συγκροτημένη, ουσιαστική και μακρυά από ξεφτίλες τύπου αξιοποίηση Ολυμπιακών Ακινήτων και ποδηλατάκια Cosmote. Η ουσία όπως και πριν παραμένει ότι σε περιόδους κρίσης αξιών και ηθικής η τέχνη και η πρωτοπορία θα πορευτεί αναγκαστικά εκτός κατεστημένου, αφού αυτός είναι ο κοινωνικός αδύναμος κρίκος, το στοιχείο που πρέπει να ανατραπεί.

Η τέχνη βρίσκεται στον δρόμο, όπως θα έπρεπε, στο spraycan, στο performance, στις συλλογικότητες και δυστυχώς για την εξαίσια δουλειά του Γιώργου Ζώη η γιαγιά με το ταγιέρ κάνει τέχνη που είναι εφήμερη, αναγκαία και τόσο street που θα την ζήλευε και ο ίδιος.

Για την Binenale και τις παράπλευρες δράσεις της όπως το "Σε μια στροφή συναντήσαμε τον Ιόλα" της Ομάδας Φιλοπάππου κάνε κλικ εδώ.

20/10/2011

KOYIZ

1) Η ζωή θέλει χρώμα;
2) Φωτιά στα κόκκινα;
3) Μπάτσοι σε gay parade;
4) Όλα τα παραπάνω;

14/10/2011

OCCUPY WALL STREET 1967


Τον Φεβρουάριο του 1967 η αναρχική κολεκτίβα Black Mask πραγματοποίησε πορεία προς την Wall Street. Φορώντας μαύρες κουκούλες και κρατώντας τεράστιες νεκροκεφαλές, οι 25 της ομάδας, παρήλασαν στους δρόμους γύρω από το χρηματιστήριο σε μια ιδιόμορφη νεκροπομπή, μοιράζοντας την εξής ανακοίνωση:



WALL STREET IS WAR STREET
The traders in stocks and bones shriek for New Frontiers—but the coffins return to the Bronx and Harlem. Bull markets of murder deal in a stock exchange of death. Profits rise to the ticker tape of your dead sons. Poison gas RAINS on Vietnam. You cannot plead “WE DID NOT KNOW.” Television brings the flaming villages into the safety of your home. You commit genocide in the name of freedom.

BUT YOU TOO ARE THE VICTIMS!
If unemployment rises, you are given work, murderous work. If education is inferior, you are taught to kill. If the blacks get restless, they are sent to die. This is Wall Street’s formula for the great society!


Σχεδόν 35 χρόνια μετά οι επιμέρους παράμετροι μπορεί να είναι διαφορετικές αλλά ο πυρήνας του προβλήματος και η βάση της επιχειρηματολογίας τους ενοχλητικά επίκαιρη.

11/10/2011

ARCHIT: H MAXH ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

Τέρμα η σύγκρουση για τα αιώνια landmarks της Αθήνας! Τι κι αν σωθεί τελικά η Βίλα Ιόλα (κλικ) ή τo κτίριο του Βασίλη Κουρεμένου (κλικ). Τα σημαντικότερα landmarks της Αθήνας είναι ήδη χαμένα. Πρώτα από όλα τα φυσικά landmarks, όπως τα ποτάμια που μπαζώσανε οι μοντερνιστές για να περνούν τα αυτοκίνητά τους από πάνω όπως, οι παραλίες και μαζί η πρόσβασή μας στη θάλασσα. Χαμένη και η Βίλα Μαργαρίτα (κλικ) και τα διάφορα νεοκλασικά που περιμένουν την κατεδάφιση στο κέντρο της πόλης.

Η μάχη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Αθήνας θα παιχτεί στην γειτονιά σου τώρα φίλε!

Γιατί όσο η "ακμάζουσα αγορά της οικοδομής" πέφτει σε λήθαργο τόσο θα προσπαθεί να κλέψει μια ανάσα οξυγόνου. Το μικρό σπιτάκι της γειτονιάς με την αυλή, τα ξύλινα κουφώματα και τα απλά αλλά αριστοτεχνικά γύψινα, αυτό είναι το νέο θύμα. Ακόμα και ακατοίκητο και παρηκμασμένο όσα χρόνια πέρναγες από εκεί χωρίς να το προσέξεις τώρα θα καταλάβεις την διαφορά όταν θα δεις μια κοτσάνα τούρτα με 7 πατώματα στην θέση του.


Η αρχιτεκτονική κληρονομιά και ο πλούτος της πόλης δεν μετριέται μόνο με νεοκλασικά κτίρια της αστικής τάξης αλλά και με την διορατικότητα και την εφευρετικότητα του απλού, ιδιαίτερου και ανώνυμου, που ίσως δεν εντυπωσιάζει αλλά προσθέτει ένα μικρό πετραδάκι με την ταπεινότητα, τον μινιμαλισμό και την καθημερινή  σεμνότητα.


Η μάχη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς θα δοθεί στις γειτονιές!

07/10/2011

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΤΥΦΛΗ

...αλλά τουλάχιστον έχει ολόκληρη θεσμική κρίση να την παίρνει απ’ το χέρι…

Σε πρόσφατη ομιλία του για τον εορτασμό του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κύριος Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, έθεσε το ερώτημα «Ποιος είναι ο ρόλος της δικαιοσύνης στις περιόδους κρίσης» (καλή ώρα);
Στην απάντησή του, εκτός από την Γαλλική Επανάσταση, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι χρέος της δικαιοσύνης είναι:
«να συμβάλλει στην κοινωνική ειρήνη επιλύοντας ιδιωτικές διαφορές και αντιμετωπίζοντας προβλήματα του πολίτη με την δημόσια διοίκηση».
(6/10/11 Αφέθηκε ελεύθερος και χωρίς δίωξη ο αστυνομικός που χτύπησε τη φωτορεπόρτερ στην πορεία της 5ης Οκτωβρίου
5/10/11 Αποφυλακίστηκε ο Βασίλης Σαραλιώτης)
όπως επίσης και «να μην υπηρετεί ή εξυπηρετεί φανερά ή κρυφά σκοπιμότητες, να μη νοιώθει τον πειρασμό μιας πρόσκαιρης δημοφιλίας και να μην υποκύπτει σε νόθα πολιτικά νεφελώματα.»

(20/9/11 Ελεύθερος αφέθηκε ο Μάκης Ψωμιάδης
6/9/11 Αθωώθηκαν ο Θάνος Κεντέρης και η Κατερίνα Θάνου)
Προφανώς τα παραπάνω πρόσφατα παραδείγματα τον δικαιώνουν πανηγυρικά.

01/10/2011

HO CHI MINGUS @ NO CENTRAL

HO CHI MINGUS (live)
10 Songs For Heavy Industry
+ CONSTANT DICE (dj set)
NO CENTRAL
Πρωτογένους 8, Ψυρρή
21.30
δωρεάν