ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ

"Κοινότητες δημιουργούνται όταν οι άνθρωποι βρίσκουν ο ένας τον άλλο και αποφασίζουν σε μια κοινή πορεία, στο σημείο που ειδάλλως θα χώριζαν τις πορείες τους. Είναι η χαρά μιας γνωριμίας που επιζεί το προκαθορισμένο τέλος της".

Αύγουστος 2009

Στην άγρια δύση των τεχνικών έργων και των καταπατήσεων, ανάμεσα στις νεροτσουλήθρες και κάτω από τις γέφυρες υπάρχει και ένας άλλος κόσμος ίσως παραμελημένος αλλά σίγουρα ζωντανός. Ζωντανός γιατί ο δημόσιος χώρος, αυτός ο χώρος που αφορά την ποιότητα της ζωής σου, επισκέπτεται και βιώνεται από αυτούς που τους αφορά: εσένα!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Συντονιστικό για την Διάσωση του Ποικίλου (κλικ) για την υπέροχη φιλοξενία.

Μέχρι την επόμενη φορά...

THE BOY (LIVE @ EEA: ΔΑΣΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ)

EMERGENCY EXIT ATHENS: ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ

Το Ποικίλο όρος, προέκταση του όρους Αιγάλεω, παρεμβάλλεται μεταξύ του Τσιμεντένου δάσους και του βιομηχανοποιημένου –πλέον- Θριάσιου Πεδίου, αγκαλιάζοντας στα βόρειοδυτικά τη Λίμνη Κουμουνδούρου. Η ιστορία του όρους συνδέει την αρχαία Αθήνα με την Ελευσίνα μέσω της αρχαϊκής Ιεράς Οδού, διάσπαρτων αρχαίων ναών, μύθων και ποιμενικών οικισμών της προ-βιομηχανικής εποχής. Το όρος και η λίμνη, τα δυτικά όρια του αστικού ιστού της Αθήνας, παλεύουν να διατηρήσουν τον αρχικό τους χαρακτήρα τόσο ιστορικα και συναισθηματικά αλλά και από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος. Όλη η περιοχή έχει ενταχθεί στην “επέκταση” των Μεγάλων Έργων Προς Τη Δύση (Motorways, Σιδηρόδρομοι, Διυλιστήρια, Ιερές Επενδύσεις κ.α). Εδώ συνεχίζουν να κατασκευάζονται τα νέα φαραωνικά έργα της Αττικής, γέφυρες και σήραγγες προς το πουθενά, διυλιστήρια και άλλες “εστίες ανάπτυξης". 

Ως λόκαλ αστικά ζώα επικροτούμε και συμπράττουμε με το Συντονιστικό για την Προστασία του Ποικίλου, διοργανώνοντας το Emergency στο τελευταίο “φυσικό” σύνορο της Αθηναϊκής Άγριας Δύσης. Θέλουμε να γνωρίσουμε το χώρο από κοντά, νιώθοντας, βλέποντας και ακούγοντάς τον, σε μια προσπάθεια να φέρουμε τους ανθρώπους στα μέτρα του τόπου, και όχι τον τόπο στα μέτρα των ανθρώπων.

TO MIΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ (ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ) ΛΙΒΑΔΙ

Μερικές φορές με μια απλή ματιά προς τα ψηλά, προς την κορυφή των κτιρίων, μπορείς να καταλάβεις πολλά για το παρελθόν της πόλης. Αυτό το μικρό σπίτι στην Ιπποκράτους που μάλλον  χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει την υπηρεσία που δούλευε στο αρχοντικό κάποτε, έχει μείνει μόνο του απομεινάρι άλλων εποχών. Στο αρχοντικό τώρα βρίσκεται νυχτερινό κέντρο και η κάμαρα της υπηρεσίας βολεύει ως κουζίνα του κέντρου. 

Αν θα φανταζόμασταν όμως μια άλλη ποιότητα στην πόλη, με χαμηλή όχληση από τα αυτοκίνητα, μπόλικο οξυγόνο, υψηλή αρχιτεκτονική και ενεργές κοινότητες πολιτών μήπως αυτό το αρχοντικό κτίριο θα είχε παραμείνει οικία? 

και το μικρό σπίτι στο (τσιμεντένιο) λιβάδι...?

Σε αυτό το οικοδομικό τετράγωνο τι θα προσέθετες κε Βλαστέ? Ποδηλατόδρομο?

Η μήπως θα αφαιρούσες κάτι? 

Είναι μια λέξη που αρχίζει με "α" και τελειώνει σε "τοκίνητα". Μαντεύεις?

KYΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΧΑΖΟΜΑΡΑ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΤΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΛΑ!

ΡΗΚΛΕΗΜ ΠΑΣΟΚ STYLE

που; πότε; ποιοι;

(seen@athensville)

εν τω μεταξύ στην άλλη "πλευρά" της πόλης

μια κοινωνία μέσα στην κοινωνία

SAVVATOVRADO STIN PISTA

Λόγω του Emergency Exit Athens που θα γίνει την άλλη Κυριακή, αποφασίσαμε να κάνουμε το καθιερωμένο ride αυτό το Σάββατο. Υπάρχει και ένας άλλος λόγος που κάνει αυτό το ride ιδιαίτερο: ο Ματιέ, ένας πολύ καλός φίλος, και εξαίσιος rider και τεχνικός αποχωρεί από την Ελλάδα μετακομίζοντας για πάντα στο Παρίσι. Το footage από το ΑΤΗ όπου τρέχει στην Πανεπιστημίου με το γκρι ποδήλατο και τη σχάρα έχουν μείνει στη ιστορία!
Οπότε βάλε τα καλά σου και έλα να πεις ένα αντίο!

ΠΕΔΙΟΝ ΑΡΕΩΣ

Πριν από λίγο καιρό, περπατήσαμε στο "νέο" πάρκο. Το Πεδίον Άρεως ήταν κλειστό για πολύ καιρό και σε μια προσπάθεια να δειχθεί η ανάπλαση και για να μπορέσει να δεχθεί ξανά αυτούς που το χρησιμοποιούν κατά κόρον κάθε μέρα άνοιξε τις πύλες του αν και ανολοκλήρωτο. Η ανάπλαση είναι έργο του Αλέξανδρου Τομπάζη του λεγόμενου "πράσινου" αρχιτέκτονα. Οι εξαγγελίες μίλαγαν για "ένα έργο που θα αλλάξει τη μορφή και θα δώσει στους πολίτες του Λεκανοπέδιου μια ανάσα ζωής. Παρεμβάσεις με υλικά φιλικά στο περιβάλλον, με έμφαση στον εμπλουτισμό του πρασίνου και πρόβλεψη δραστηριοτήτων για πολίτες όλων των ηλικιών".
Μερικές πρώτες εντυπώσεις:

NEW YORK, NEW YORK!

Πλησιάζουμε σε εκλογές και ξαφνικά ο δημόσιος χώρος ήρθε στην επικαιρότητα ξανά. Φέτος, την χρονιά που όλοι κοτσάρουν ένα ποδήλατο παντού και για οποιοδήποτε λόγο, έχουμε ακούσει πολλά. Το παραπάνω βίντεο, άσχετο με το αν συμφωνεί κάποιος ή διαφωνεί με αυτά που προτείνει ή ακόμα και με την λογική τους,  δείχνει την πραγματικότητα σε άλλες πόλεις που πραγματικά θέλουν να αλλάξουν τις καταστάσεις. Το video έχει φτιαχτεί από την ΜΚΟ Embarq η οποία ασχολείται με την αστική περιβαλλοντική μετακίνηση και δείχνει με επιστημονικό τρόπο ότι μια ανθρωποκεντρική (αντι για αυτοκινητοκεντρική) προσέγγιση ωφελεί όλους. Δείχνει όμως επίσης ότι για να συμβεί το ότιδήποτε χρειάζεται η πολυαναφερόμενη (τουλάχιστον από την ομάδα λόκαλ/athens) ρήξη με το αυτοκίνητο, τουλάχιστον σε καθεστωτικό επίπεδο και ότι μόνοι τους οι ποδηλατόδρομοι είναι μια τρύπα στο νερό.
Αντ 'αυτού, στη Νέα Υόρκη αρχίζουν να κατανοούν ότι με τη διανομή των πόρων εξίσου μεταξύ των διαφόρων τρόπων μεταφοράς,  με αφοσιωμένο σχεδιασμό (και όχι ψηφοθηρικά έργα) και καλά μελετημένη υποδομή για όλους, μπορούν να απελευθερωθούν οι αρτηρίες της πόλης για να ρεύσει πιο ελεύθερα η ίδια η δυναμική της. Μπορούμε να δημιουργήσουμε ευχάριστους ελεύθερους χώρους οι οποίοι θα ευνοούν και την οικονομική δραστηριότητα. Δηλαδή αν υπήρχαν μεγάλα πάρκα, ελεύθεροι δημόσιοι χώροι και ελεύθερα πεζοδρόμια δεν θα είχαμε περισσότερους επισκέπτες? Εννοείται ότι ο τουρισμός είναι η "ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας"!?
Τώρα που η "ανθούσα οικονομία της οικοδομής" έχει πάρει τον πούλο μήπως να σκεφτούμε για δεύτερη φορά την αρχιτεκτονική αξία της αφαίρεσης?

MIKE GIANT & DERICK MONTEZ

ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΖΩΗ

Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι ζουν περίπου 400.000 αδέσποτα, 100.000 εξ’ αυτών μόνο στην Αττική. Το «ζουν» βέβαια είναι σχετικό καθώς από την στιγμή που ο αλλοτινός ιδιοκτήτης εγκαταλείψει το πρώην κατοικίδιό του στο δρόμο, το καταδικάζει σε βέβαιο θάνατο, που συνήθως επέρχεται έπειτα από διάστημα 9 μηνών. Την ίδια στιγμή πλατείες και πάρκα είναι γεμάτα από πινακίδες, όπως αυτή της φωτογραφίας, που επιβάλλουν την απαγόρευση σκύλων ή κατοικίδιων γενικότερα. Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγελαφικό. Ακόμα ένα παράδειγμα της απόλυτης σύγχυσης που επικρατεί στην Ελλάδα γύρω από την έννοια του δημόσιου χώρου.

Οι περιπτώσεις ιδιοκτητών ζώων που δέχονται επιπλήξεις από «καλοπροαίρετους» γειτόνους που βρίσκουν πάτημα σε τέτοιες πινακίδες, ολοένα και πληθαίνουν. Για κάποιους ανθρώπους γύρω μας προφανώς τα ζώα δεν είναι τίποτα παραπάνω από φορείς μικροβίων και βρωμιάς. Οι πινακίδες όμως με σήμανση απαγόρευσης ζώων σε δημόσιους χώρους είναι παράνομες και αντισυνταγματικές, ενώ η τοποθέτησή τους ακόμα και από τις κατά τόπους δημοτικές αρχές κρίνεται αυθαίρετη. Βάσει του Νόμου Υπ’ αριθμόν 3170, δημοσιευμένου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την 29^η Ιουλίου 2003, Αρ. Φύλλου 191, που αφορά τους όρους και τα δικαιώματα των κατοικίδιων ζώων, η πρόσβασή τους είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ σε όλους τους δημόσιους χώρους και πλατείες εφόσον συνοδεύονται από τον ιδιοκτήτη τους, του οποίου μέριμνα είναι η περισυλλογή των περιττωμάτων τους. Που σημαίνει ότι την επόμενη φορά μπορείτε να τους αγνοήσετε επιδεικτικά, και τους «καλοπροαίρετους» και τις ταμπέλες.

ΕΛΕΥΣΙΝΑ: ΧΑΡΗΣ ΚΟΝΤΟΣΦΥΡΗΣ

Καθώς η ομάδα ετοιμάζει την φθινοπωρινή εξόρμηση/ δράση στο Ποικίλο Όρος ένας φίλος, ο εικαστικός Χάρης Κοντοσφύρης επισκέπτεται το ίδιο λεκανοπέδιο με μια έκθεση στην Ελευσίνα η οποία διαπραγματεύεται την κοινωνική ιστορία του τόπου αλλά και τη μικρο-ιστορία. Πάντα επίκαιρος και αιχμηρός ο καλλιτέχνης μετατρέπει προσωρινά το χώρο του πολιτιστικού κέντρου στην αρχική του χρήση, δηλαδή σε οικία.

"Το πολιτιστικό κέντρο μεταμορφωμένο σε σπίτι θα προβάλλει μνήμες που θα αιωρούνται στα κενά των δωματίων και θα μεταφέρει τον επισκέπτη του «σπιτιού» σε ένα είδος πνευματικής περιπλάνησης με τους ποικίλους φευγαλέους υπαινιγμούς που θα επιβάλλει ο καλλιτέχνης.
[..] Το φαντασιακό του κοινού θα ενεργοποιηθεί σε μια αφηγηματική μυθοπλασία και με εμπειρίες καθόλου συμβατικές, θα ξετυλιχθούν μπροστά του, τα ίχνη της ζωής μιας ζωντανής ανθρώπινης πόλης που εξελίσσεται, που αλλάζει μορφή αλλά και που διατηρεί τη μνήμη και την ιστορία της.

Την έκθεση επιμελείται  η ιστορικός τέχνης Λουϊζα Καραπεδάκη.

Για τη δουλειά του Χάρη Κοντοσφύρη κάνε κλικ εδώ

.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΧΑΖΟΜΑΡΑ

ΡΕΠΕΡΑΖ ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ

Σήμερα, Σάββατο, δεχόμενοι την πρόσκληση της Διαρκούς Κίνησης Χαϊδαρίου πήγαμε μια μικρή βόλτα στο Ποικίλο Όρος, διενεργώντας έτσι και ένα άτυπο ρεπεράζ για το επερχόμενο Emergency Exit Athens το οποίο θα γίνει την Κυριακή 31 Οκτωβρίου. Εκεί μας περίμενε ο Γ. ενεργό μέλος την Κίνησης και ένας από αυτούς που δούλεψαν για την κατάθεση της "Πρότασης για τον Χαρακτηρισμό του Οικοσυστήματος Αιγάλεω - Ποικίλου & Λίμνης Κουμουνδούρου ως Περιοχή Προστασίας της Φύσης", ο οποίος μας ξενάγησε στο βουνό και μας μίλησε για την τοπογραφία της περιοχής, την ιστορία της, τα προβλήματα αλλά και την φύση της.

Η οποία είναι μεγαλειώδης! 

Η ιστορία του βουνού συνδέει την αρχαία Αθήνα με την Ελευσίνα μέσω Ιεράς Οδού, ναών και μυθολογίας και καταλήγει στους ποιμενικούς οικισμούς της προ βιομηχανικής εκμετάλλευσης εποχής η οποία ένωσε την εργατική τάξη με το Θριάσιο για πάντα. Αν μιλάμε για τα σημερινά φαραωνικά έργα, εδώ συνεχίζουν να κατασκευάζονται γέφυρες προς το πουθενά, διυλιστήρια και εστίες "ανάπτυξης". Η περιβαλλοντική όχληση είναι ανεξέλεγκτη αλλά οι πέρδικες στην λίμνη Κουμουνδούρου ακόμα λιάζονται κάτω από τον φθινοπωρινό ήλιο και από ψηλά μπορείς εύκολα να φανταστείς αυτό το μέρος ως ένα ολοκληρωμένο οικοσύστημα που πορεύεται μέσα στο χρόνο κρατώντας τους θρύλους του για αυτούς που το επισκέπτονται με αγάπη.

Τα είπαμε μην τα ξαναλέμε...

you dont know if you dont go!

τα λέμε εκεί λοιπόν... 

Για την Διαρκή Κίνηση κάνε κλικ εδώ.

ΣΙΔΕΡΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: CYCLING FOR WINE

ΕΞΑΡΧΕΙΑ

XΑΡΙΛΑΟΣ ΓΑΛΑΤΣΙ

Θρύλος? (κλικ)

EMERGENCY EXIT ATHENS: ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ

ξεσκόνισε τα ορειβατικά σου αλπινάκια,

βγάλε την γκλίτσα από το ντουλάπι,

πλύνε το καρό τραπεζομάντηλο

BFF ART SHOW: ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

O Φοίβος Παπαδόπουλος, χορευτής/ ηθοποιός/ τοιχογράφος/ εικαστικός, και πάλαι πότε αθλητής downhill, θα είναι ένας ακόμα από τους καλλιτέχνες της έκθεσης του BICYCLE FILM FESTIVAL ART SHOW. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες εικαστικές εκθέσεις, ενώ ίσως το ευρύ κοινό να τον γνωρίζει από την δουλειά του στις πρόσφατες παρατάσεις του Δημήτρη Παπαιωάννου. Οι φίλοι του ποδηλάτου θα τον θυμούνται ίσως από τις πολύ καλές επιδόσεις του κατεβαίνοντας με τα χίλια τον Υμηττό ντυμένος σαν αστακός!

Στη φωτογραφία εδώ, reping το λόκαλ sticker στο longboard του.

ΧΑΜΟΓΕΛΑ

Όταν την άνοιξη του 2006 μαζεύτηκαν 47 ποδηλάτες για μια Ποδηλατοπορεία (κλικ), οργανωμένη από τους Φίλους του Ποδηλάτου στο Πεδίο του Άρεως, κάποιος έβγαλε δειλά από την τσάντα του ένα στένσιλ και χτύπησε το μάρμαρο καθώς όλοι κοιτιόμασταν με άγχος και απορία για το τι θα επακολουθούσε όταν σε λίγο θα κλείναμε την Αλεξάνδρας διαδηλώνοντας υπέρ του θανάτου του αυτοκινήτου. Κανείς από αυτούς του ποδηλάτες τότε δεν θα πίστευε ότι μερικά χρόνια αργότερα οι ποδηλατοπορείες θα συγκέντρωναν 8000 ποδήλατα και οι πωλήσεις αυτοκινήτων θα έφταναν το πάτο.
Κι όμως συνέβη...
Καθώς κλείσαμε τον μήνα Σεπτέμβριο το τελωνείο Πειραιά είναι γεμάτο από λαμαρινένια κουτιά στοιβαγμένα περιμένοντας τους επίδοξους καταναλωτές. Οι πωλήσεις των αυτοκινήτων μειώθηκαν κατά 49% γράφει το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας (κλικ). Όσο κι αν τα media καταστροφολογούν για τα χαμένα έσοδα του δημοσίου (κλικ), το ποτάμι δεν γυρνάει πίσω. Το ποδήλατο είναι το σύμβολο μιας άλλης πραγματικότητας και η εφαλτήριος για οποιονδήποτε θέλει να αλλάξει την καθημερινότητά του, πρακτικά αλλά και πολιτικά! Και σε αυτό το break point που βρισκόμαστε τα χαμένα λεφτά του κράτους από τις πωλήσεις των SUV σας τα αφήνουμε κέρασμα!
Είναι η ανάσα μας από τις ορθοπεταλιές στις ανηφόρες αυτής της πόλης!

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

νεύρα!

BICYCLE FILM FESTIVAL ART SHOW

φωτό: Έλλη Ηλιοπούλου

Στα πλαίσια του Bicycle Film Festival Athens, μια ενδιαφέρουσα εικαστική έκθεση θα λάβει χώρα στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη. Σε αυτήν συμμετέχουν γνωστοί εικαστικοί όπως ο Χάρης Κοντοσφύρης και ο Αντώνης Βολανάκης μαζί με contemporary illustrators όπως η Σοφία Αργυρού και ο Peio Tofu. Ο Θοδωρής Προδρομίδης, ο οποίος είναι ο μοναδικός κινηματογραφιστής που θα βρείτε στην έκθεση, συμμετέχει με ένα κομμάτι video που αισθητικά μάλλον σαν να έρχεται από τα 50s-60s... Πριν λίγες μέρες έγινε το πρώτο γύρισμα με πρωταγωνιστή τον Χάρη Σκαφτούρο, επαγγελματία αστικό ποδηλάτη με την Bondex Courriers στο συνεργείο του μαγαζιού του Δημήτρη Piranha. 

Για την δουλειά του Θοδωρή Προδρομίδη κάνε κλικ εδώ.

Για το Bicycle Film Festival Athens, εδώ.

Bondex Couriers (κλικ).

Piranha Bikes (κλικ).

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΧΑΖΟΜΑΡΑ

LUNCH STREET PARTY!

πεινάς? φάε! (κλικ)

ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΔΟΞΙΑΔΗ

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Δήμος πλήρωνε αναίσχυντα τα free press αρκετά χρήματα για να διαφημίζει μέσω "θεμάτων" και "ύλης" το δήθεν "έργο" του. Αυτό είχε επέλθει ως κίνηση αντιπερισπασμού μετά την δριμεία κριτική που είχε λάβει για τα Δεκεμβριανά αλλά και για την καταστροφή του Πάρκου Κύπρου και Πατησίων. Δεν θα σχολιάσουμε καν το γεγονός ότι "εφημερίδες" /free press πληρώνονται από πολιτικούς για να παρουσιάζουν το έργο τους εν είδη ύλης αυτό ίσως να υποδεικνύει και την ποιότητα τους ως έντυπα. Με έκπληξη λοιπόν διαβάζουμε αυτό το κείμενο ενώ η πόλη προετοιμάζεται για εκλογές...

 Η εικαστικός Ευφροσύνη Δοξιάδη, κόρη του μεγάλου αρχιτέκτονα και πολεοδόμου Κωνσταντίνου Δοξιάδη, θεμελιωτή της θεωρίας της "Οικουμενόπολης" και υπεύθυνου για μια όμορφη πλευρά της Αθήνας που αγαπάμε, χάρισε ένα κείμενο (κλικ) στο free press Lifo, όπως έκανε και η ομάδα λόκαλ/athens πριν λίγες εβδομάδες στο οποίο κατακεραυνώνει τον τσιμεντολάτρη δήμαρχο μας Νικήτα Κακλαμάνη, του οποίου την θητεία χαρακτηρίζει εγκληματική για την πόλη. Εξηγεί γιατί:

FOUND PHOTOGRAPH v7

ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ?

:: banksy ::

Ο Οκτώβριος μπήκε αλλά ούτε κουβέντα δεν ακούγεται για τον ειδικό φόρο 20% στα έσοδα από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις – ο φόρος είχε ήδη πάρει αναβολή τρεις μήνες, αφού επρόκειτο να επιβληθεί από την 1η Ιουλίου. Φυσικά, επί ένα χρόνο, έχει γίνει χαμός με τους δημοσίους υπαλλήλους που είναι υπεράριθμοι, τους κουβαλάμε στην πλάτη μας και δεν μας αφήνουν να πάρουμε ανάσα. Ωραία, το εμπεδώσαμε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κακοί. Μπορεί κάποιος τώρα να μας εξηγήσει γιατί θα πρέπει να συνεχίζουμε να κουβαλάμε στην πλάτη μας τους νταβατζήδες της διαπλοκής και τα τσιράκια τους;

Είναι κακό να πληρώνουμε περιττούς δημοσίους υπαλλήλους, αλλά δεν είναι κακό να πληρώνουμε τον Μπόμπολα, τον Πρετεντέρη και όλο αυτό το σκουπιδαριό που έχει μαζευτεί στα ιδιωτικά κανάλια.

Τα ιδιωτικά κανάλια είναι επιχειρήσεις σε ελεύθερη αγορά. Όποια δεν αντέχουν, ας βάλουν λουκέτο, όπως βάζουν λουκέτο τόσες και τόσες επιχειρήσεις Ελλήνων πολιτών.

L' EROICA: YORGO TLOUPAS

Ο Γιώργος, για όσους δεν το έχουν ακουστά, είναι φίλος και ένας πολύ πετυχημένος Έλληνας του εξωτερικού. Μεγάλωσε στον Βόλο και αφού πέρασε μερικά χρόνια της ζωής του στο Λονδίνο, Βερολίνο και Νέα Υόρκη τώρα ζει στο Παρίσι. Φανατικός παίχτης bike polo,  πετυχημένος art director, co-editor του περιοδικού Intersection και ποδηλάτης με βαθιά ψυχή είναι μερικά από τα πράγματα που καταπιάνεται. Φέτος, με την ευκαιρία της διοργάνωσης του πιο φημισμένου vintage ποδηλατικού σιρκουί που λαμβάνει χώρα στην Τοσκάνη, L' Eroica (κλικ), αποφάσισε να επισκεφθεί ξανά την Μεσόγειο (κλικ). 

Ορίστε λοιπόν ο Yorgo με την σαμπρέλα του στους ώμους, το merino jersey και το vintage κουρσάκι του έτοιμος για τον αγώνα!

Παρακολούθησε την σελίδα του Arkitip Intel curated από τον Γιώργο κάνοντας κλικ εδώ.
Διάβασε την μίνι-συνέντευξη που έδωσε στην Ελευθεροτυπία (κλικ).

ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ: ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ

Πριν από λίγες μέρες η Διαρκής Κίνηση Χαϊδαρίου (κλικ) κατέθεσε πρόταση για τον χαρακτηρισμό του οικοσυστήματος όρους Αιγάλεω - Ποικίλου όρους & λίμνης Κουμουνδούρου ως περιοχής προστασίας της φύσης και την υπαγωγή της σε νομικό και διαχειριστικό καθεστώς περιβαλλοντικής προστασίας. Στο κείμενο αναφέρονται για πρώτη φορά τα οικολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής και αναλυτικά στοιχεία για την χλωρίδα και πανίδα. Η πρόταση η οποία κατατέθηκε στον Οργανισμό Αθηναίων και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι η άθροιση της δυναμικής δουλειάς για την προστασία ενός από τους εναπομείναντες ελεύθερους δημόσιους φυσικούς χώρους της Αττικής, μια περιοχή την οποία οι περισσότεροι έχουν συνδέσει με τους παρακείμενους βιομηχανικούς χώρους.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον - τουλάχιστον για αυτό το blog - είναι η φαντασιακή τεκμιρίωση της περιοχής αλλά και ολόκληρου του λεκανοπεδίου από τους συγγραφείς της πρότασης. Το ότι κάποιοι τσιμεντώσανε ολόκληρο το λεκανοπέδιο δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να το φανταζόμαστε ως φυσικό τοπίο και κατ' επέκταση να διεκδηκούμε την επαναφορά του σε αυτή την κατάσταση όπως τοσα παραδείγματα στο εξωτερικό (περιοχή Ρήνου, Βαρκελώνη κτλ).

CYCLING FOR WINE

Το μοναδικό randoneuring event της χώρας αυτό το ΣΚ.

Δήλωσε συμμετοχή τώρα!

(κλικ) και (κλικ)

ΓΡ. ΛΑΜΠΡΑΚΗ, ΠΕΙΡΑΙΑΣ

ΣΧΕΔΙΟ ΣΩΤΗΡΙΑ

Χθες ολοκληρώθηκε η εικαστική έκθεση "Σχέδιο Σωτηρία", μια τολμηρή και ουσιώδης εικαστική προσπάθεια σε επιμέλεια Παναγιώτη Παπαδόπουλου με την συμμετοχή 144 καλλιτεχνών. Η τέχνη μέσα στο νοσοκομείο αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα προγράμματα εφαρμογής των εικαστικών τεχνών σε δημόσιους χώρους.

Το Νοσοκομείο "Η Σωτηρία" αποτελεί ένα φορτισμένο ιστορικά χώρο στον οποίο ξετυλίχθηκαν πολλές ιστορίες. Αποτελεί το πρώτο ελληνικό λαϊκό σανατόριο (1903) που δημιουργείται ως αποτέλεσμα της φιλανθρωπικής αντίληψης του 19ου αιώνα. Θα λειτουργήσει, για μισό αιώνα, ως ένας τόπος εγκλεισμού -ακούσιου ή εκούσιου- για τους ασθενείς της φυματίωσης. Υπήρξε, μια χαρακτηριστική περίπτωση ενός ετερότοπου, δηλαδή ενός τόπου, στον οποίο η κοινωνία απομόνωνε κάποια ειδική κατηγορία ατόμων που βρισκόταν -κατ' αυτή- σε μια κατάσταση κρίσης.

Την περίοδο της Κατοχής "Η Σωτηρία" συνδέεται -για άλλη μια φορά- με την ιστορία του τόπου μέσα από εκτελέσεις αγωνιστών και αποδράσεις κρατουμένων. Ο χώρος αυτός είναι, ταυτόχρονα, μουσειακός, αλλά και χώρος κοινωνικός που έχει κάποιο πρακτικό σκοπό ακόμα και σήμερα, αφού λειτουργεί ως ένα γενικό νοσοκομείο. Το κοινό αυτής της έκθεσης δεν ήταν μόνο φιλότεχνοι, αλλά και οι ίδιοι οι ασθενείς καθώς και το προσωπικό του νοσοκομείου.
Η ιστορική σημασία του νοσοκομείου ως χώρου αντίστασης την περίοδο της κατοχής και εκτέλεσης ανταρτών αποτελεί έναν άλλο άξονα.

Η έκθεση υπηρξε συνδοργάνωση της ΑΣΚΤ με τον Σύλλογο Φίλων Περιθαπλομένων του Νοσοκομείου Σωτηρία.

ANDY WARHOL

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΒΙΟΙ

Για ποιό λόγο κάποιος θέλει να κάνει ποδήλατο εκτός bikelanes?

Ίσως για τον ίδιο λόγο που κάποιος θέλει να κάνει skate εκτός skateparks?

(κλικ)