29/01/2009
Την Τρίτη 3 φεβρουαρίου οι Greek Guerilla Gardeners θα κανούν ένα seed-bombing στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα και σας θέλουν κοντά τους.θα ακούσετε το κάλεσμα της πόλης σας για πράσινο?
info: vonkain@gmail.com
"Ο Κακλαμάνης ξαναέστειλε μπουλντόζες, σήμερα ξημερώματα, στο παρκάκι Κύπρου και Πατησίων, για να ξηλώσουν ό,τι είχε απομείνει από δέντρο.Το τραγελαφικο της υποθεσης ειναι οτι χτες ,η κυρια που εστειλαν απο μεσα απο το δημαρχικο Μεγαρο για να μιλησει με την Επιτροπη,διαβεβαιωσε οτι το παρκο ειναι ασφαλες και δεν προκειται να γινει οποιαδηποτε αλλη ενεργεια μετατροπης του!!! Τις μπουλντόζες συνόδευαν ο αντιδήμαρχος, ο υπεύθυνος παιδείας του Δήμου και ο πρόεδρος του 6ου διαμερισματικού συμβουλίου, όλοι τους της παράταξης Κακλαμάνη. Επίσης, τους συνόδευαν τραμπούκοι της ιδιωτικής εταιρείας και χρυσαυγίτες, όλοι καμιά πενηνταριά άνθρωποι. Επιτέθηκαν και χτύπησαν δύο από τα μέλη της Επιτροπής Κατοίκων, οι οποίοι τώρα προχωρούν σε μηνύσεις. Είναι ανάγκη για τα κινήσεις πολιτών ο χώρος να μείνει χώρος πράσινου, να μην χτιστεί το πάρκινγκ! Να μην προχωρήσει ο δήμος σε περίφραξη του οικοπέδου! Κυψελιώτες, Πατησιώτες, φίλοι του πράσινου, ακτιβιστές, όλοι και όλες, βοηθήστε να περιφρουρηθεί ο χώρος όλο το 24ωρο. Η σημερινη πραξη ειναι απορροια της δικης μας αδιαφοριας και απουσιας χτες απο το χωρο που μας εχει τοση αναγκη!!!"
"Ο Κακλαμάνης ξαναέστειλε μπουλντόζες, σήμερα ξημερώματα, στο παρκάκι Κύπρου και Πατησίων, για να ξηλώσουν ό,τι είχε απομείνει από δέντρο.Το τραγελαφικο της υποθεσης ειναι οτι χτες ,η κυρια που εστειλαν απο μεσα απο το δημαρχικο Μεγαρο για να μιλησει με την Επιτροπη,διαβεβαιωσε οτι το παρκο ειναι ασφαλες και δεν προκειται να γινει οποιαδηποτε αλλη ενεργεια μετατροπης του!!! Τις μπουλντόζες συνόδευαν ο αντιδήμαρχος, ο υπεύθυνος παιδείας του Δήμου και ο πρόεδρος του 6ου διαμερισματικού συμβουλίου, όλοι τους της παράταξης Κακλαμάνη. Επίσης, τους συνόδευαν τραμπούκοι της ιδιωτικής εταιρείας και χρυσαυγίτες, όλοι καμιά πενηνταριά άνθρωποι. Επιτέθηκαν και χτύπησαν δύο από τα μέλη της Επιτροπής Κατοίκων, οι οποίοι τώρα προχωρούν σε μηνύσεις. Είναι ανάγκη για τα κινήσεις πολιτών ο χώρος να μείνει χώρος πράσινου, να μην χτιστεί το πάρκινγκ! Να μην προχωρήσει ο δήμος σε περίφραξη του οικοπέδου! Κυψελιώτες, Πατησιώτες, φίλοι του πράσινου, ακτιβιστές, όλοι και όλες, βοηθήστε να περιφρουρηθεί ο χώρος όλο το 24ωρο. Η σημερινη πραξη ειναι απορροια της δικης μας αδιαφοριας και απουσιας χτες απο το χωρο που μας εχει τοση αναγκη!!!"
20/01/2009
ΒΙΛΛΑ ΚΑΖΟΥΛΗ: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (ΑΝΤΙ)ΔΡΑΣΗ
Μια (αντι)δράση της ομάδας λόκαλ/athens με αφορμή την πολιτιστική παρέμβαση που διωργάνωσε το ΥΠΕΧΩΔΕ στη Βίλλα Καζούλη με τίτίτλο «Περιβάλλον-Δράση ’08 ART+NATURE».
«Όταν [...] η σύγχρονη τέχνη μιλά με όρους της σύγχρονης φιλελεύθερης δημοκρατίας, μιας δημοκρατίας που παραμένει [...] κενή νοήματος καθώς στην πραγματικότητα το μόνο δικαίωμα που επιβιώνει σήμερα είναι το δικαίωμα στην κυριαρχία (έχω δικαίωμα διεκδικώ την κυριαρχία, την εξουσία), τότε στην πραγματικότητα (η τέχνη) δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να συντηρεί το ίδιο το σύστημα που τη γεννά και να αμφισβητεί μόνο κατά παραγγελία. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η διοργάνωση από το ΥΠΕΧΩΔΕ της έκθεσης “Art and Nature”, με την οποία ουσιαστικά νομιμοποιεί –μέσω μιας πολυπροβαλλόμενης εκδήλωσης και με τη συμμετοχή πληθώρας καλλιτεχνών – την ψήφιση του Κειμένου Γενικού Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, ένα κείμενο που απροκάλυπτα θυσιάζει το φυσικό περιβάλλον στο βωμό της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου.
Η κυρίαρχη καλλιτεχνική κίνηση εξαντλείται στην αυτοαναφορικότητά της , διατρέχεται από την αγωνία να μην απολέσει την ταυτότητά της ως τέχνη, να οριστεί αυστηρά ως καλλιτεχνικό έργο ή δράση. Η τέχνη αποτελεί μέρος της κοινωνικής αλυσίδας και ως τέτοια μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις καθώς σ’ αυτήν συμπυκνώνονται όλες οι κοινωνικές αντιφάσεις. Αλλά για να ασκήσει κριτική στην κοινωνία πρέπει καταρχάς να ασκήσει αυτοκριτική, η οποία σημαίνει και αυτοαναίρεσή της ως ισχύον σήμερα σύστημα. Θεωρούμε ότι αν η τέχνη σε παλιότερες ιστορικές συγκυρίες μπορούσε να αμφισβητήσει τους θεσμούς ασκώντας κριτική από μέσα, τώρα αυτό το μοντέλο έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του. Η ενσωμάτωση και η αναπαραγωγή του συστήματος φαίνεται πως είναι πια η κυρίαρχη αντίληψη.»
Reconstruction Community, Αθήνα, 5 Ιανουαρίου 2009, www.reconstruction.gr
Κηφισιά, 3 Ιανουαρίου 2009: λόκαλ/athens εισβολή στη Βίλλα Καζούλη.
Η πρόταση «η αποκλήρωση του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού θα συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος» είναι προφανώς λάθος. Εξίσου λάθος ήταν όμως πριν η λέξη «αποκλήρωση» αντικαταστήσει την λέξη «ολοκλήρωση». Ίσως όχι με όρους γραμματικής και συντακτικού αλλά σίγουρα με όρους επιστημονικής αρτιότητας και περιβαλλοντικής ευθύνης.
Η … μικρή αυτή ανατρεπτική παρέμβαση κόσμησε έναν από τους τοίχους της Βίλας Καζούλη που φιλοξένησε μεταξύ 8/12/08 – 16/01/09 την έκθεση «Περιβάλλον - Δράση 08» με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Κλιματικής Αλλαγής και την συμμετοχή κορυφαίων Ελλήνων εικαστικών.
Το ΓΠΧΣΑΑ ξεσήκωσε πλήθος διαμαρτυριών ενώ 10 περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν ζητήσει την απόσυρσή του καθώς όχι μόνο δεν συνοδεύεται από στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικής εκτίμησης και αγνοεί βασικές Κοινοτικές πολιτικές και δεσμεύσεις αλλά και την ίδια την πραγματικότητα του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, του παραδοσιακού τρόπου ζωής της υπαίθρου και την αειφορική σοφία του ρουν της φύσης κυρίως έπειτα από τις πρόσφατες καταστροφές που αυτή υπέστη.
Αναγνωρίζουμε φυσικά ότι μια διαφορετική προσέγγιση θ’ αποτελούσε υπερβολική απαίτηση σε μια χώρα που επιδεικτικά αγνοεί την ανάγκη για θεσμική αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής πρόκλησης με τη σύσταση ενός αυτοτελούς υπουργείου. Η συνύπαρξη του περιβαλλοντικού αντικειμένου με τα δημόσια έργα μάλιστα αποτελεί μοναδικό παράδοξο στην Ε.Ε. Εξίσου μοναδικά αντιλαμβάνεται το κράτος και την έννοια της «αειφορίας» μιας που θα ήταν τουλάχιστον αστείο να υποστηρίξει κανείς πως οι κρατικές ενέργειές στον τομέα της περιβαλλοντικής πολιτικής διασφαλίζουν την ισόρροπη σχέση μεταξύ της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και της εξέλιξης των οικοσυστημάτων προς χάριν των επόμενων γενεών.
Το ΓΠΧΣΑΑ προτάσσει ένα μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης το οποίο όχι μόνο δεν εξασφαλίζει
την οικολογική ισορροπία στο διηνεκές αλλά την καθιστά στην πράξη αδύνατη, νομιμοποιώντας πρακτικές επιθετικής ανάπτυξης, αναφέροντας για παράδειγμα σειρά κατασκευαστικών έργων που δεν εντάσσονται σε κανένα ενιαίο όραμα – εκτός ίσως από το πελατειακό/εργολαβικό που έχει εδώ και χρόνια αναπτυχθεί μεγαλόπρεπα μεταξύ δημόσιων φορέων και διαφόρων παραγόντων.
Η επιχειρηματολογία που καταδικάζει το ΓΠΧΣΑΑ είναι εκτενής και προέρχεται από πηγές με δικαιοδοσία και γνώση επί του θέματος. Σκοπός αυτής της (αντι)δράσης δεν είναι –ακόμη- μια εμπεριστατωμένη απόρριψη του ΓΠΧΣΑΑ αλλά η ανάδειξη μιας μικρής εικαστικής παρέμβασης που σχολιάζει ένα μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα και μια τέχνη που απουσιάζει μέσω της αυτοαναφορικότητας και ναρκισισμού της. Το ότι η ολοκλήρωση του εθνικού χωροταξικού σχεδίου ΔΕΝ θα συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος είναι μάλλον τόσο αυταπόδεικτο και προφανές που κανείς από τους ιθύνοντες του υπουργείου και της έκθεσης δεν παρατήρησαν για μέρες την αλλαγή… Ενδιαφέρον και κάπως αστείο, δεν βρίσκετε;
Για την ιστορία η «Αποκλήρωση» έμεινε στον τοίχο της έκθεσης για 12 μέρες...
λόκαλ/athens, Αθήνα, 18 Ιανουαρίου 2009
«[...] βασικός χώρος δράσης της τέχνης είναι σαφώς ο δημόσιος χώρος, [...] χώρος άσκησης πολιτικής, εκφοράς πολιτικού λόγου, ανάδειξης και συνύπαρξης των κοινωνικών αντιφάσεων και διακυβευμάτων. Ο δημόσιος χώρος είναι ο πραγματικός χώρος, δεν ανήκει ούτε στη σφαίρα των ιδεών ούτε της πολιτικής θεωρίας. Είναι ο χώρος της σωματοποιημένης επικοινωνίας, της συνάντησης, της συμβίωσης και της σύγκρουσης. Είναι ο ζωτικός μας χώρος, αυτός για τον οποίο οφείλουμε και καλούμαστε να παλέψουμε καθημερινά.»
Reconstruction Community, Αθήνα, 5 Ιανουαρίου 2009, www.reconstruction.gr
για το κείμενο της Κοινότητας Ανοικοδόμησης για το Χωροταξικό κάνε κλικ εδώ!
για τις φωτογραφίες από την δράση στη Βίλλα Καζούλη κάνε κλικ εδώ.
λόκαλ/athens
reclaim public space
«Όταν [...] η σύγχρονη τέχνη μιλά με όρους της σύγχρονης φιλελεύθερης δημοκρατίας, μιας δημοκρατίας που παραμένει [...] κενή νοήματος καθώς στην πραγματικότητα το μόνο δικαίωμα που επιβιώνει σήμερα είναι το δικαίωμα στην κυριαρχία (έχω δικαίωμα διεκδικώ την κυριαρχία, την εξουσία), τότε στην πραγματικότητα (η τέχνη) δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να συντηρεί το ίδιο το σύστημα που τη γεννά και να αμφισβητεί μόνο κατά παραγγελία. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η διοργάνωση από το ΥΠΕΧΩΔΕ της έκθεσης “Art and Nature”, με την οποία ουσιαστικά νομιμοποιεί –μέσω μιας πολυπροβαλλόμενης εκδήλωσης και με τη συμμετοχή πληθώρας καλλιτεχνών – την ψήφιση του Κειμένου Γενικού Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, ένα κείμενο που απροκάλυπτα θυσιάζει το φυσικό περιβάλλον στο βωμό της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου.
Η κυρίαρχη καλλιτεχνική κίνηση εξαντλείται στην αυτοαναφορικότητά της , διατρέχεται από την αγωνία να μην απολέσει την ταυτότητά της ως τέχνη, να οριστεί αυστηρά ως καλλιτεχνικό έργο ή δράση. Η τέχνη αποτελεί μέρος της κοινωνικής αλυσίδας και ως τέτοια μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις καθώς σ’ αυτήν συμπυκνώνονται όλες οι κοινωνικές αντιφάσεις. Αλλά για να ασκήσει κριτική στην κοινωνία πρέπει καταρχάς να ασκήσει αυτοκριτική, η οποία σημαίνει και αυτοαναίρεσή της ως ισχύον σήμερα σύστημα. Θεωρούμε ότι αν η τέχνη σε παλιότερες ιστορικές συγκυρίες μπορούσε να αμφισβητήσει τους θεσμούς ασκώντας κριτική από μέσα, τώρα αυτό το μοντέλο έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του. Η ενσωμάτωση και η αναπαραγωγή του συστήματος φαίνεται πως είναι πια η κυρίαρχη αντίληψη.»Reconstruction Community, Αθήνα, 5 Ιανουαρίου 2009, www.reconstruction.gr
Κηφισιά, 3 Ιανουαρίου 2009: λόκαλ/athens εισβολή στη Βίλλα Καζούλη.
Η πρόταση «η αποκλήρωση του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού θα συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος» είναι προφανώς λάθος. Εξίσου λάθος ήταν όμως πριν η λέξη «αποκλήρωση» αντικαταστήσει την λέξη «ολοκλήρωση». Ίσως όχι με όρους γραμματικής και συντακτικού αλλά σίγουρα με όρους επιστημονικής αρτιότητας και περιβαλλοντικής ευθύνης.
Η … μικρή αυτή ανατρεπτική παρέμβαση κόσμησε έναν από τους τοίχους της Βίλας Καζούλη που φιλοξένησε μεταξύ 8/12/08 – 16/01/09 την έκθεση «Περιβάλλον - Δράση 08» με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Κλιματικής Αλλαγής και την συμμετοχή κορυφαίων Ελλήνων εικαστικών.
Το ΓΠΧΣΑΑ ξεσήκωσε πλήθος διαμαρτυριών ενώ 10 περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν ζητήσει την απόσυρσή του καθώς όχι μόνο δεν συνοδεύεται από στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικής εκτίμησης και αγνοεί βασικές Κοινοτικές πολιτικές και δεσμεύσεις αλλά και την ίδια την πραγματικότητα του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, του παραδοσιακού τρόπου ζωής της υπαίθρου και την αειφορική σοφία του ρουν της φύσης κυρίως έπειτα από τις πρόσφατες καταστροφές που αυτή υπέστη.
Αναγνωρίζουμε φυσικά ότι μια διαφορετική προσέγγιση θ’ αποτελούσε υπερβολική απαίτηση σε μια χώρα που επιδεικτικά αγνοεί την ανάγκη για θεσμική αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής πρόκλησης με τη σύσταση ενός αυτοτελούς υπουργείου. Η συνύπαρξη του περιβαλλοντικού αντικειμένου με τα δημόσια έργα μάλιστα αποτελεί μοναδικό παράδοξο στην Ε.Ε. Εξίσου μοναδικά αντιλαμβάνεται το κράτος και την έννοια της «αειφορίας» μιας που θα ήταν τουλάχιστον αστείο να υποστηρίξει κανείς πως οι κρατικές ενέργειές στον τομέα της περιβαλλοντικής πολιτικής διασφαλίζουν την ισόρροπη σχέση μεταξύ της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και της εξέλιξης των οικοσυστημάτων προς χάριν των επόμενων γενεών.Το ΓΠΧΣΑΑ προτάσσει ένα μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης το οποίο όχι μόνο δεν εξασφαλίζει
την οικολογική ισορροπία στο διηνεκές αλλά την καθιστά στην πράξη αδύνατη, νομιμοποιώντας πρακτικές επιθετικής ανάπτυξης, αναφέροντας για παράδειγμα σειρά κατασκευαστικών έργων που δεν εντάσσονται σε κανένα ενιαίο όραμα – εκτός ίσως από το πελατειακό/εργολαβικό που έχει εδώ και χρόνια αναπτυχθεί μεγαλόπρεπα μεταξύ δημόσιων φορέων και διαφόρων παραγόντων.
Η επιχειρηματολογία που καταδικάζει το ΓΠΧΣΑΑ είναι εκτενής και προέρχεται από πηγές με δικαιοδοσία και γνώση επί του θέματος. Σκοπός αυτής της (αντι)δράσης δεν είναι –ακόμη- μια εμπεριστατωμένη απόρριψη του ΓΠΧΣΑΑ αλλά η ανάδειξη μιας μικρής εικαστικής παρέμβασης που σχολιάζει ένα μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα και μια τέχνη που απουσιάζει μέσω της αυτοαναφορικότητας και ναρκισισμού της. Το ότι η ολοκλήρωση του εθνικού χωροταξικού σχεδίου ΔΕΝ θα συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος είναι μάλλον τόσο αυταπόδεικτο και προφανές που κανείς από τους ιθύνοντες του υπουργείου και της έκθεσης δεν παρατήρησαν για μέρες την αλλαγή… Ενδιαφέρον και κάπως αστείο, δεν βρίσκετε;Για την ιστορία η «Αποκλήρωση» έμεινε στον τοίχο της έκθεσης για 12 μέρες...
λόκαλ/athens, Αθήνα, 18 Ιανουαρίου 2009
«[...] βασικός χώρος δράσης της τέχνης είναι σαφώς ο δημόσιος χώρος, [...] χώρος άσκησης πολιτικής, εκφοράς πολιτικού λόγου, ανάδειξης και συνύπαρξης των κοινωνικών αντιφάσεων και διακυβευμάτων. Ο δημόσιος χώρος είναι ο πραγματικός χώρος, δεν ανήκει ούτε στη σφαίρα των ιδεών ούτε της πολιτικής θεωρίας. Είναι ο χώρος της σωματοποιημένης επικοινωνίας, της συνάντησης, της συμβίωσης και της σύγκρουσης. Είναι ο ζωτικός μας χώρος, αυτός για τον οποίο οφείλουμε και καλούμαστε να παλέψουμε καθημερινά.»Reconstruction Community, Αθήνα, 5 Ιανουαρίου 2009, www.reconstruction.gr
για το κείμενο της Κοινότητας Ανοικοδόμησης για το Χωροταξικό κάνε κλικ εδώ!
για τις φωτογραφίες από την δράση στη Βίλλα Καζούλη κάνε κλικ εδώ.
λόκαλ/athens
reclaim public space
16/01/2009
DUSTIN KLEIN
"Από το 1999 πήρα την συνειδητή απόφαση να ζήσω ελεύθερος από την χρήση αυτοκινήτου και επομένως να απολαύσω τα πολιτικά και ατομικά αποτελέσματα αυτής της απόφασης. Από τη στιγμή που η επιλογή "μηχανοκίνητο όχημα" μένει εκτός εξίσωσης αρχίζεις να χτίζεις τη ζωή σου γύρω από το ποδήλατο. Προσωπικά, αυτό το βρίσκω πανέμορφο και είμαι ερωτευμένος με τον τρόπο που επηράζει τη ζωή μου: από το που διαλέγεις να ζήσεις ως το τι είδος τρόφιμα καταπίνεις. Για μένα, το ποδήλατο είναι μια προσωποποίηση της απόλυτης ελευθερίας και έτσι διαλέγω να ζω τη ζωή μου..."Dustin Klein
Fast Friday / Cadence Collection
Seattle, Ιανουάριος 2009
08/01/2009
E(K)ΣΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΕΣ
Οι φίλοι από την ομάδα του PPCT/FARKADONA συμμετέχουν σε ένα event στο Μουσείο Μπενάκη το οποίο ενδέχεται να έχει ενδιαφέρον για όποιον παρακολουθεί τη τεκταινόμενα στον χώρο της αρχιτεκτονικής/τέχνης/πολιτικής. Θα συμμετέχουν επίσης και άλλες ομάδες πιο φιλικές στη λόκαλ φιλοσοφία όπως η Ομάδα Φιλοπάππου και οι Reconstructing Community. Παραθέτουμε παρακάτω ένα κομμάτι από το δελτίο τύπου. Τσεκ ιτ!
Ε(κ)σωτερικότητες:
Τέχνη, πολιτική και κοινωνία σε εποχή κρίσης
Επιστημονική Ημερίδα που διοργανώνει το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με αφορμή τη έκθεση του Παντελή Λαζαρίδη “Parkour. Στάσεις, παραβάσεις, ελιγμοί (1961-2008).” Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009
Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο Οδού Πειραιώς, 10,30 π.μ.
Τον τελευταίο καιρό διαδραματίζονται στις ελληνικές πόλεις μια σειρά κοινωνικά συμβάντα και εκτεταμένες εκδηλώσεις εικονοκλαστικής οργής ενάντια σε σύμβολα και logo που επαναφέρουν με νέους όρους το ερώτημα του πολιτικού. Η αγωνία και η ανάγκη μας να καταλάβουμε τα νέα αυτά φαινόμενα μας υποχρεώνει να επεξεργαστούμε εκ νέου και να αναθεωρήσουμε τις αντιλήψεις μας για τη διαρρηγμένη σχέση της τέχνης με την πολιτική και την κοινωνία.
Μ’ ένα τρόπο διερευνητικό η σύγχρονη τέχνη εξακολουθεί να επιχειρεί να κατανοήσει την ανθρώπινη συνθήκη προσεγγίζοντας μια σειρά νέα φαινόμενα, μεταξύ των οποίων δεσπόζουσα θέση κατέχουν η παγκοσμιοποίηση, η βιοπολιτική, οι κοινωνικές συγκρούσεις, η περιθωριοποίηση μεγάλων ομάδων του πληθυσμού στις μεγαλουπόλεις, η περιβαλλοντική δυστοπία, η εξομοίωση των διαφορών, η διόγκωση των καταναλωτικών δομών και συμπεριφορών, η ανθρωπολογία του μετα-ανθρώπινου σώματος, η υπερτρομοκρατία, οι μηχανισμοί επιτήρησης κ.ά. Κυρίως, όμως, οι νέες μορφές καλλιτεχνικής δραστηριοποίησης, όπως η τοποειδής τέχνη (site-specific art), η τέχνη κοινοτικής βάσης (community-based art), η δημόσια τέχνη (public art), ο καλλιτεχνικός και ο ηλεκτρονικός ακτιβισμός αποτελούν, σήμερα, πεδία σύγκρουσης τόσο για τη θεωρία όσο και για τη συλλογική πρακτική, καθώς οι αντιφάσεις και οι αντινομίες τους δεν είναι αμελητέες.
05/01/2009
Subscribe to:
Posts (Atom)