ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ Κε ΥΠΟΥΡΓΕ

Ήρθε λοιπόν η πρώτη από τις αποφάσεις του κράτους που σχετίζεται με την χρήση ποδηλάτου στην πόλη. Όπως περιμέναμε ήρθε εντελώς καθυστερημένα, με ψηφοθηρικές προθέσεις και αφού προηγήθηκαν τόσες πολλές ποδηλατοπορείες-κινητοποιήσεις για να πειστεί η πολιτεία να ασχοληθεί με το αυτονόητο: την ασφάλεια στους δρόμους.

Το εν λόγω νομοσχέδιο είναι κατά την γνώμη μας όχι απλά εντελώς άστοχο αλλά ηλίθιο και χαρακτηριστικό της ανικανότητας του συστήματος να παρακολουθήσει τις απλές εξελίξεις της κοινωνίας και να νομοθετήσει προς την σωστή κατεύθυνση. Το νομοσχέδιο προβλέπει πιλοτική (!) χρήση των λεωφορειολωρίδων από τους ποδηλάτες και μάλιστα μόνο των παράλληλων με την κυκλοφορία. Δηλαδή αποκλείεται η Πανεπιστημίου και όποια άλλη οδός η λεωφοριολωρίδα κινείται ανάποδα, δηλαδή όλες οι λωρίδες που προτιμούνται από τους ποδηλάτες λόγω του ότι έχει λίγα αυτοκίνητα.
Επίσης το υπουργείο ισχυρίζεται ότι θα πρέπει τα ποδήλατα να κινούνται δίπλα στο κράσπεδο, κολλητά με το πεζοδρόμιο, πράγμα εντελώς επικίνδυνο. Όποιος κάνει ποδήλατο στην Αθήνα ξέρει από εμπειρία ότι ο ποδηλάτης πρέπει να κινείται στο μέσο της λωρίδας προσέχοντας πόρτες που ανοίγουν, πεζούς που διέρχονται άξαφνα και προσπεράσεις ΜΜΜ και λοιπών ογκωδών οχημάτων "ξυστά" δίπλα τους. Κανένας δεν θα μας προσέξει! Όλοι είναι για την πάρτη τους.

Είναι πάντως τραγική αλλά ενδιαφέρουσα η περίπτωση των λεωφοριολωρίδων γιατί είναι ίσως το καλύτερο παράδειγμα για την μέλλουσα εφαρμογή των ξακουστών ποδηλατοδρόμων που ευαγγελίζονται διάφοροι. Τα ταξί τις θεωρούν δικές τους, λεωφοριολωρίδες έχουν καταργηθεί στην Ιπποκράτους και Χ. Τρικούπη, όπου τα αυτοκίνητα και λοιπά μέσα τις καταπατούν κάθε μέρα και χωρίς κανένα ενδοιασμό και οι πρώτοι που το κάνουν αυτό είναι οι μπάτσοι! Όταν δεν είναι σταθμευμένοι πάνω στο πεζοδρόμιο! Το ότι θα νομοθετήσει κάποιος σε σχέση με λεωφοριόδρομους θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον αυτή καθεαυτή η έννοια τέτοιου χώρου.
Δεδομένης της αντιπάθειας των μπάτσων προς τα ποδήλατα και οτιδήποτε προβάλει έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής (ίσως μια ζωή χωρίς αυτούς?) αλλά και τον δείκτη βλακείας που τους χαρακτηρίζει, φοβόμαστε πολύ ότι η υπαγωγή του ποδηλάτου σε οτιδήποτε χρίζει αστυνόμευσης για την εφαρμογή του, οι μπάτσοι θα παίρνουν πάντοτε το πλευρό των αυτοκινήτων, μηχανάκιδων και λοιπών καγκουράδων. Ούτως ή άλλως αυτό κάνουν μέχρι τώρα. Όλοι έχουμε κρυφακούσει κουβέντες μπάτσων όταν πήζουν στο σκοπέτο και αν δεν μιλάνε για την Τζούλια ή το πόσο μεγαλύτερη την έχουν οι Ολυμπιακοί θα μιλάνε για eduro μέσα σε δάση, κομμένες εξατμίσεις και σπόιλερ. Οπότε όταν θα βρεθείς όπως ο Neistat σε αυτό το βίντεο μια βροχερή μέρα να ποδηλατείς προς την δουλειά σου και διαπληκτιστείς με κάποιον αυτοκινηταρά που προσπαθεί να σε σκοτώσει στην λεωφοριολωρίδα την οποία καταπατάει να είσαι σίγουρος ποιανού την πλευρά θα πάρει ο μπάτσος που θα έρθει να "κάνει την δουλειά του".

Εμείς ως ομάδα από την πρώτη μέρα (2006) είμασταν καχύποπτοι με τα τεχνικά έργα ποδηλατόδρομων και το φλερτ του συστήματος με το ποδήλατο και το τρόπο ζωής που προτάσσει. Απογοητευτήκαμε με το φλερτ του κου Βλαστού με την εξουσία, την πρότασή του για ποδηλατδρόμηση μπροστά σε εμπορικά κέντρα τύπου Attica (μετά το  Attica στο Κερατσίνι κε Βλαστέ?) και επιτέλους ελπίζουμε να μας ακούσουν μια τελευταία φορά που επαναλαμβάνουμε το ίδιο απόφευγα:

ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

αποκλεισμός (Πλάκα- Ψυρρή- Γκάζι κτλ), πληρωμή πάρκινγκ σε όλους τους δρόμους, αύξηση τελών, ακριβές Ζώνες Ελεγχόμενης Σταύθμεσης, επένδυση σε τρένα και πολλά άλλα εργαλεία υπάρχουν για να αποδεσμευτεί ο κόσμος από το αυτοκίνητο.

Η πολιτεία και το κράτος όμως δεν θέλει...

Οπότε όπως είπαμε και σε ένα παλιό alleycat: