01/09/2010

ΑΣ ΞΕΧΥΘΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!


Ήρθε λοιπόν το τέλος του καλοκαιριού, λέμε με μισή καρδιά «καλό χειμώνα», ενώ άμμος πέφτει από τα παπούτσια μας και σερνόμαστε σαν σαύρες στα τσιμέντα που βράζουν ακόμα. Ήταν όμως ένα όμορφο καλοκαίρι, στην Ελλάδα ακόμα μπορείς να βρεις μια αυθεντική γωνιά και να την ρουφήξεις για να σου δώσει έμπνευση για έναν ολόκληρο χρόνο.
Ήταν το καλοκαίρι μετά το μεγάλο χαστούκι. Φέτος μας είπαν ότι είμαστε για τα μπάζα και με την βούλα.  Όχι οτι δεν το ξέραμε, απλά τώρα έχουμε στην αποτυχία copyright με barcode.
Είμαστε όμως ακόμα εδώ, και ένας ακόμα χειμώνας μας περιμένει να οργώσουμε την πόλη, να ζήσουμε, να νιώσουμε την πόλη, τους δρόμους της, την μυρωδιά της, κι αν δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά να τα φτιάξουμε εμείς!


Είμαστε τα παιδιά αυτής της πόλης, οι γονείς μας είναι από εδώ και εκεί, έχουμε καταγωγή δεύτερης γενιάς! Δεν είμαστε βέροι Αθηναίοι και δεν είμαστε από την ύπαιθρο. Δεν έχουμε πατρίδα πουθενά. Κάναμε πατρίδα αυτή την πόλη γιατί εδώ ερωτευθήκαμε, εδώ μεγαλώσαμε, εδώ λαχανιάζουμε στις ανηφόρες της. Στο στρατό μας λέγαν «γαμώ την Αθήνα σας, όλοι την είδατε αθηναίοι», αλλά είμαστε εδώ στην αγκαλιά της και την αγαπάμε.

Ας ονειρευθούμε!

«Φαντάσου μια πόλη, και μετά βγες έξω και φτιάξε την» είχαμε πει πριν τέσσερα χρόνια το 2006.
Ας φαντασθούμε μια πόλη με χρώματα και όχι άλλο γκρίζο, μια πόλη με ποδήλατα και όχι άλλα αυτοκίνητα και καυσαέρια, μια πόλη με χαμογελαστούς ανθρώπους και όχι αγενείς παρτάκηδες, μια πόλη όπου ο δημόσιος χώρος ανηκει σε εμάς και όχι στις αυθαιρεσίες των διαφημιστών και κατασκευαστικών εταιριών.

Ας ξεχυθούμε στους δρόμους!
Ας δημιουργήσουμε, ας κάνουμε τέχνη, ας κάνουμε πολιτική, ας τρέξουμε τα ποδηλατά μας μέχρι να σπάσουν, ας γελάσουμε, ας γλεντήσουμε και ας ξανα-ανακαλύψουμε τους τρόπους της, την παράδοση και την φύση αυτής της πόλης.
Τώρα, αφού τα δάση κάηκαν, τα ποτάμια μπαζώθηκαν, τα landmarks κατεδαφίστηκαν, πρέπει να την επαναχαρτογραφήσουμε. Αυτή τη φορά όμως μόνοι μας!

Τέσσερις δεκαετίες οικοδομολαγνείας και real estate μηδενισμού μας έχουν φέρει στο πιο ακραίο σημείο περιθωριοποίησης – από τους εαυτούς μας, από τους άλλους, από το φυσικό περιβάλλον. Η ιδέα της Αθήνας έχει αποσυνθεθεί με την ίδια ταχύτητα με την οποία γίνεται πραγματική. Η ελληνική επίσκεψη στο μοντερνιστικό όνειρο της μαζικής σχεδίασης, του φετιχισμού της μηχανής και του πετρελαίου άφησε πίσω της μόνο συντρίμια. Ισως να μην είμαστε για τέτοια. Ίσως να είμαστε πιο DIY, ίσως ο παραδοσιακός τρόπος ζωής να μας ταιριάζει περισσότερο, ίσως να είναι καλύτερα να ασβεστώνουμε τους δρόμους από το να κάνουμε ταγκιές, να έχουμε επισκέπτες από οργανωμένους τουρίστες, να καίμε αέρα και ήλιο και όχι πετρέλαιο. Ίσως να αφήναμε τον φετιχισμό με το ΑΕΠ και την ανάπτυξη για κάτι πιο ανθρώπινο, ρεαλιστικό που μας ταιριάζει.


Όταν όλα έχουν γίνει και λεχθεί και όλοι έχουν αποτύχει, είναι η νεοελληνική πραγματικότητα την οποία πρέπει να απορρίψουμε και να ανατρέψουμε. Ίσως με μη-συγκρουσιακό τρόπο, στην συνέλευση γειτονιάς, στα street party, πάνω στη σέλλα του ποδηλάτου, στα πικ-νικ στο παρκο, στα hike στο βουνό, στην αυτοοργάνωση και στην δημιουργία. Πρέπει να επαναδιαπραγματευθούμε την ίδια την ιδέα του ανθρώπου της Αθήνας.

Εμείς, τα παιδιά της metropolis, του τσιμεντένιου δάσους προσφέρουμε την μοναδική διέξοδο: σε αυτό το βαθύ σημείο ασημαντότητας της ανθρώπινης ύπαρξης, εκεί βρίσκεται το πρόταγμα της αυτονομίας.

Ο σημερινός δημόσιος χώρος είναι το προϊόν πολλών αιώνων επιχειρήσεων. Ο κόσμος διώχθηκε από τα χωράφια και τα δάση, μετά από τους δρόμους, μετά από τις γειτονιές και τελευταία από τους διαδρόμους και τις πυλωτές των πολυκατοικιών με την αρρωστημένη ελπίδα να συγκρατηθεί όλη η ζωή στους τέσσερις τοίχους του ιδιωτικού χώρου.
Το ερώτημα του χώρου δεν είναι το ίδιο σήμερα. Για εμάς δεν είναι η κτήση του χώρου σημαντική αλλά η αύξηση της έντασης των δραστηριοτήτων της καθεμίας κοινότητας που λειτουργεί μέσα στην πόλη. Δε θέλουμε να καταλάβουμε τον δημόσιο χώρο, θέλουμε να είμαστε ο δημόσιος χώρος!

Ας ξεχυθούμε στην πόλη!

Μας ανήκει! Οι δρόμοι της είναι δικοί μας. Ας επαναπροσδιορίσουμε την σχέση μας μαζί της. Ας γεμίσουμε τα πάρκα ξανά, ας μιλήσουμε ξανά για πράγματα που μας απασχολούν, ας σταματήσουμε την πιπίλα της Ευρώπης και ας παρατήσουμε το ψέμα της «ανάπτυξης».
Ας κάνουμε κάτι μόνοι μας για εμάς του ίδιους.

Στην πόλη της μετα-κρίσης, δύο χρόνια μετά τον Δεκέμβρη, έτσι όπως στείλαμε την Γενιά του Πολυτεχνείου στην σύνταξη, ας προσδιορίσουμε την από-ανάπτυξη. Όλοι εμείς, οι ομάδες, κοινότητες, DJs, φωτογράφοι, κινηματογραφιστές, εικαστικοί, θεωρητικοί, μουσικοί, καλιτέχνες και ποδηλάτες. Εμείς που αγαπάμε αυτή την πόλη ας ξεχυθούμε στους δρόμους, ας δράσουμε και ας βρεθουμε μεταξύ μας αυτόν τον χειμώνα με μια μόνο υπόσχεση και σκοπό:

ΝΑ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ


oμάδα λόκαλ/athens
reclaim public space

13 comments:

  1. Για οσους εμειναν στην Αθηνα τον Αυγουστο ελπιζοντας οτι, οπως καθε χρονο τετοιες μερες, θα την απολαμβαναν καπως, μαλλον φετος απογοητευτηκαν. Περισσοτερος κοσμος απ' ο,τι αλλες χρονιες, σταθερη, σταθεροτατη υγρασια που πολλους τους εξωθησε και για καποιους πονος οξυτατος για τα μικρα δαση με τις αλεπουδες και τα γερακια - καπου στα προαστια - που εγιναν σταχτη... Ο Σεπτεμβρης μπηκε φθινοπωρινος (οπως τον μαθαιναμε στο σχολειο με τα πρωτοβροχια του) και δε νομιζω οτι αυτο χαλαει ιδιαιτερα κανεναν... Here we go again!

    ReplyDelete
  2. Oσο για την επανακτηση της πολης, αυτο μπορει να γινει εν μερει και μαλλον σε επιπεδο προσωπικου δικτυου... Πραγμα διολου ευκαταφρονητο!

    ReplyDelete
  3. Και επισης, τι δρασεις κανετε ωστε να μπορουμε να συμμετεχουμε και οσοι σας ανακαλυψαμε μολις;

    ReplyDelete
  4. lately got in to fixed gear cycling...learned to skid stop from youtube...
    enjoying my ride going to work!!!
    Athenes is a great city for cycling!!!!!
    join the club;-)

    ReplyDelete
  5. check out
    www.fixedgearathens.net

    FGA

    ReplyDelete
  6. γεια σας
    εκεί έξω!

    καλό πετάλι!

    ReplyDelete
  7. ola ok me mia diorthwsi...
    kalo kalokairi akoma!

    ReplyDelete
  8. naaaiiiii

    kala kalokairia ree

    gia to 8eros zoume re tzitzikia na liwsete oloi!

    ReplyDelete
  9. Ωραίο το κείμενο με ιδέες πρωτοποριακές αλλά δεν είμαι σίγουρος οτι θα πιάσει τόπο. Ας μην ξεχνάμε οτι πάνω απ΄όλα είμαστε Έλληνες. Βολεμένοι και ωχαδερφιστές. Φοβάμαι οτι η προσπάθεια θα κατακεραυνωθεί απο την μαζική αδιαφορία. Κι έπειτα, πώς να πείσεις τον πολυτεχνειά συνταξιούχο πως ενοχλεί που πάρκαρε το μπαντζαι επάνω στο πεζοδρόμιο??

    ReplyDelete
  10. Συμφωνώ και επαυξάνω.
    Ετσι κι αλλιώς, οι πόλεις καθρεφτίζουν τους κατοίκους τους..

    ReplyDelete
  11. @ Jonathan Livingston

    the future is here...
    life is now//

    if u want it!

    check: http://autonomyorbarbarism.blogspot.com/2009/07/5.html

    ReplyDelete
  12. Συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος μαζί σας,σημασία έχει οτι κάθε πρόταση αλλαγής του προσωπείου της μίζερης πόλης είναι καλοδεχούμενη!Σίγουρα δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τα χάλια που παρουσιάζει,αλλά θα γίνουμε συνένοχοι αν μείνουμε απλοί παρατηρητές και την παραδώσουμε σε αυτή τη μορφή της σήψης,της διαφθοράς και της νωχελικότητας στους απογόνους μας.Καλή συνέχεια και θα τα λέμε ποδηλατώντας,φωτογραφίζοντας ή ζωγραφίζοντας στους δρόμους!

    Από την ομάδα του Βullet Ridden With Vermin

    ReplyDelete
  13. Παιδιά καλό καλοκαίρι ακόμα.
    Cyclo cross action στο Αγκίστρι το ΠΣΚ που πέρασε, ίσως να παίξει πάλι το ΣΚ αυτό.

    Πολύς κόσμος με ποδήλατο από Αθήνα στο πλοίο!!

    Εντύπωση μου έκανε! Θετική!!!

    άντε και στα επόμενα!

    ReplyDelete