Η δημόσια παραλία "Εδεμ" βρίσκεται στο Παλαιό Φάληρο, μερικά χιλιόμετρα δηλαδή μόνο από το κέντρο της Αθήνας. Εκτείνεται δίπλα στην ιδιωτική μαρίνα του Φλοίσβου, ιδιοκτησία του ομίλου Λάτση, η οποία έχοντας "αξιοποιηθεί" με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, παρέχει πλέον ευκαιρία στο κοινό για κατανάλωση, πάρκινγκ και ακόμα περισσότερα κάγκελα.
Σε αντίθεση με αυτήν την άκρως εμπορική χρήση του αιγιαλού, η δημόσια παραλία "Εδεμ" είναι μια λωρίδα γης πάνω στη θάλασσα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι διάφορες χρήσεις της, όλες δημόσιες, χαρακτηρίζονται από την ιδιαιτερότητα των ανθρώπων που διαλέγουν να συνευρεθούν εκεί.
Σε πλήρη αντίθεση με την άλλη πλευρά του δρόμου όπου οι "καθώς πρέπει" αστοί πίνουν τον καφέ τους στα τραπεζοκαθίσματα της πλατείας του Παλαιού Φαλήρου, οι φυλές της παραλίας προσπαθούν να ορίσουν τον χώρο τους σε ένα σημείο όπου ο "δημόσιος χώρος" παραμένει πραγματικά και πεισματικά “δημόσιος”: η φύση και λειτουργία του δεν έχουν υπαγορευθεί από το κράτος αλλά έχουν οριστεί από τους ίδιους τους χρήστες του.
Κεντρικό σημείο σε αυτή την οικειοποίηση είναι το "παιχνίδι": ρακέτες, χειμερινοί κολυμβητές, ψαράδες με καλάμια, ομάδες σκακιστών, αλιείς με βαρκάκια, ποδηλάτες, κηπουροί και ομάδες καποέιρα συνυπάρχουν καθημερινά, δίνοντας τη δική τους εκδοχή του Φλοίσβου ή αλλιώς της προσωπικής τους Εδέμ.
Αυτό το σημείο είναι και η επιλογή της Μπιενάλε της Αθήνας να οργανώσει την "HEAVEN", μια σπονδυλωτή εκδήλωση σύγχρονης τέχνης, με εκθέσεις, performances, παραστάσεις, προβολές, live κ.τ.λ. Η ιδέα είναι οτι "Ο Παράδεισος, ως ευρεία θεματική κατηγορία, αγγίζει έννοιες όπως η χαμένη αθωότητα, η φύση και η οικολογία (sic), οι ουτοπίες και οι ιδανικές κοινότητες".
congrats to asteroid
ReplyDelete