Το Riace είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό στην περιοχή της Καλαβρίας που, όπως τόσο άλλα, κινδύνευε να μετατραπεί σε φάντασμα, καθώς οι κάτοικοί του το εγκατέλειπαν αναζητώντας καλύτερη τύχη. Η παραγωγή είχε νεκρώσει, πολλά σπίτια είχαν ερημώσει ενώ το σχολείο απειλούνταν με λουκέτο λόγω έλλειψης μαθητών.
Αυτά μέχρι πριν από κάποια χρόνια, όταν ο δήμαρχος Mimmo Lucano* σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές και τους 400 εναπομείναντες κατοίκους, επέτρεψε σε περισσότερους από 200 (τα νούμερα δεν είναι τυχαία) Κούρδους, Σομαλούς, Αλβανούς και Ιρακινούς μετανάστες να εγκατασταθούν και να δουλέψουν εκεί μόνιμα. Τους παραχώρησε δημοτικά κτίρια αφού πρώτα τα μετέτρεψε σε σπίτια κι εργαστήρια και τους εξασφάλισε θέσεις εργασίας στις τοπικές επιχειρήσεις υαλουργίας και κοσμητοποιίας. Οι «ξένοι» εξασφάλισαν ένα σταθερό εισόδημα, ο δήμαρχος εξασφάλισε ότι η μεγάλη παράδοση της περιοχής στην κατασκευή ειδών λαϊκής τέχνης δεν θα έσβηνε εξαιτίας της έλλειψης χεριών να την συντηρήσουν.
Σήμερα το Riace αποτελεί πρότυπο οικονομικής και οικιστικής ανάπτυξης για την περιοχή, η οποία στο παρελθόν είχε πληγεί από μεγάλη φτώχεια και έντονα φαινόμενα ξενοφοβίας, κάτω από την «κατοχή της Μαφίας». Η επιτυχία του εγχειρήματος αναδεικνύει το προφανές: τα πάντα είναι θέμα επιλογής. Μπορείς να χτίζεις φράχτες ή να συμβιώνεις. Μπορείς να αποφασίσεις ότι είναι πιο σημαντικό ν’ αφήσεις χωριά να πεθάνουν από το να τα «παραδώσεις στα χέρια λαθρομεταναστών». Μπορείς να ενδώσεις «στον φόβο του άλλου», αλλά μπορείς και όχι.
Οι παλιοί κάτοικοι του Riace, σε συνεντεύξεις τους στον Ιταλικό τύπο, δηλώνουν σήμερα ευγνώμονες για την ανάσα ζωής που έδωσαν οι «ξένοι» στον τόπο τους. Ο Issa, Αφγανός πρόσφυγας, διηγείται σε άπταιστα Ιταλικά ότι 8 χρόνια πριν, όταν αναγκάστηκε ν’ αποχαιρετήσει την γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά του για μια θέση στον ήλιο της Ευρώπης, είδε για πρώτη φορά στην ζωή του θάλασσα: από την βάρκα που τον μετέφερε από την Τουρκία στην Ιταλία. Σήμερα ξέρει να φτιάχνει περίτεχνα πήλινα διακοσμητικά. Και να κολυμπάει.
* το 2010 ο Mimmo Lucano αναδείχθηκε 2ος καλύτερος δήμαρχος στον κόσμο, από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό City Mayors, που αναγνώρισε την αξία και την αποτελεσματικότητα της ρηξικέλευθης πρότασής του για την πόλη του. Στην Αθήνα ο Γιώργος Καμίνης αρνήθηκε σήμερα να εγκρίνει το δημοτικό συμβούλιο ψήφισμα συμπαράστασης για τους 237 μετανάστες απεργούς πείνας. Είναι κι αυτό μια επιλογή..
γιο
ReplyDeleteκαι εδώ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=56348956