RADICAL DESIRE

οσμίστηκε την κρίση πριν την "κρίση", μας έβαλε χωρίς συμπτώματα αρτηριοσκλήρωσης σε έναν κόσμο βαθιάς φιλοσοφικής και πολιτικής σκέψης και κλήθηκε να καλύψει (επιτυχημένα) το κενό που προέκυψε μετά το τέλος του "Μάγματος" (κλικ).

λίγες μέρες πριν από μια περίεργη όσο και ξαφνική αναχώρηση (κλικ), ο Αντώνης από το radical desire μας χάρισε ένα συμπυκνωμένο κείμενο που σε 10 γραμμές συνοψίζει όλη την αντίληψη της ομάδας λόκαλ/athens σχετικά με το αυτοκίνητο...

"Οι διαφημίσεις αυτοκινήτων εμπνεύστηκαν εξ αρχής από μία κυρίαρχη επιθυμία: αυτήν για μια χωρίς περιορισμούς ελευθερία. Το αυτοκίνητο ήταν το μέσο δια του οποίου η εμβληματική αυτή έκφραση του ατομικισμού, ο οδηγός, παραδινόταν στην ελευθερία της ταχύτητας και του ανοιχτού χώρου, αφήνοντας πίσω του τον ασφυκτικό, απειλητικά ομοιογενή χώρο της αστικής μάζας. Καθώς διασταυρώθηκα ως πεζός με ένα μαύρο humvee σκεφτόμουν ότι σε ένα τέτοιο όχημα η επιθυμία για ελευθερία του εγώ μοιάζει να έχει αντικατασταθεί από την επιθυμία για την καταστολή του άλλου: όχι πια ταχύτητα, ούτε διαφυγή, μόνο η απόλαυση της ταύτισης με την κλούβα της αστυνομίας, η φασιστική ονείρωξη του τανκ στον αυτοκινητόδρομο, ένα κραυγάζον "δεν μου φτάνει να είμαι πλούσιος! Θα ήθελα να σας συνθλίψω όλους κάτω από ερπύστριες!"

* * *

...και μια ένσταση: η δουλειά που γίνεται στο radical desire είναι πολύ σοβαρή για να πάψει έτσι άδοξα. όσο για "σταλινικά" επιχειρήματα τύπου ουδείς αναντικατάστατος κτλ έχουμε να πούμε "Προς Θεού! Δεν είμεθα και ντετερμινισταί...!"

* * *

για το radical desire κάνεις κλικ εδώ

(και μετά κάθεσαι και το διαβάζεις όλο)