06/12/2010

7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008



Καταστασιακό "μονό" στην Πανεπιστημίου.
Η φαντασία στην εξουσία.

Όσοι θυμούνται τον Δεκέμβριο του 2008 για τα μπάχαλα, τα δακρυγόνα, το δέντρο του Κακλαμάνη και τα υστερικά δελτία ειδήσεων προφανώς δεν αντιλήφθηκαν την ουσία της πιο δημιουργικής φάσης της πόλης και σίγουρα δεν έπαιξαν μπάλα στην μέση του δρόμου.

Όσοι την αντιλήφθηκαν καλά θα κάνουν να την ξαναθυμηθούν.

7 comments:

  1. http://www.acidart.gr/index.php/component/content/article/8-enallasomena/955-2010-12-03-14-06-15

    ReplyDelete
  2. gamato
    simera kleiste tis tileoraseis kai vgeite stous dromous

    ReplyDelete
  3. Αχ

    πόσο θα ήθελα να παίξω μπάλα στην Πανεπιστημίου
    .

    πόσο

    ReplyDelete
  4. Τα μπάχαλα, τα καμμένα δέντρα,η μπάλα στη πανεπιστημίου,τα διάσπαρτα οδοφράγματα,τα συνθήματα στους τοίχους,και πολλά άλλα μαζί ηταν ο δεκέμβρης.Οχι το καθένα μόνο του.Αυτοί που παίζουν μπάλα στο βίντεο είναι πασαλειμένοι με μαλόξ,γιατι πρίν ηταν παρόντες στα "μπάχαλα" θέλετε δε θέλετε να το παραδεχτείτε.Όλα αυτά και ξεχωριστά είναι εκτροπή του δημόσιου χώρου.

    ReplyDelete
  5. πώς δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε;;
    γι' αυτό ακριβώς μας αρέσει κιόλας!

    ReplyDelete
  6. με τρώει ρε φίλε Ανώνυμε 3 ποστ παραπάνω που έβγαλες και πόρισμα :

    ΚΑΙ ΤΙ αν όσοι παίζουν μπάλα αν ήταν όντως στα μπάχαλα?
    το θέμα - που δεν έπιασες μάλλον- είναι οτι εδώ οι άνθρωποι κάνουν κάτι ομορφο στο δρόμο που δεν έχει βια και αυτό αρέσει .
    όπως είναι.
    και γω σου λέω ΔΕΝ είναι πασαλειμένοι μαλόξ- το χωνεύεις ως πιθανό αυτό?

    ναι , στη συλλογική ανάμνηση 'Δεκέμβρης' έχει πολλές εικόνες και σκεψεις. άσε αυτήν ανεξάρτητη από τη βαρβαρότητα, σε παρακαλώ.

    δεν αντέχω άλλο, έχετε κάποιοι θεοποιήσει τη βία και τα μπάχαλα. τι έγινε , τόσες πορείες μετά, τόσες ασφαλισμένες βιτρίνες, τόσα ανοιγμένα κεφάλια και χημικά, τι άλλαξαν στο καλύτερο στη ζωή?

    Μαζί κ γω αλλαγή! αλλά νομίζω δεν πρόκειται να γίνει πιο ανθρώπινη η πόλη αν σπάσεις όλα τα πεζούλια για πέτρες.

    ~εκτροπή δημόσιου χώρου είναι το ζητούμενο ως αυτοσκοπός? ή αξιοποίηση / οικειοποίηση του?


    >|>|<

    ReplyDelete